De vlucht van Johannesburg naar Cairo verliep zeer vermoeiend. We waren gisteravond om 21.45 uur de lucht in gegaan. Dit keer wasde keuzeniet 'chicken or beef?', maar 'beef or fish?'. Nadat we de maaltijd met toch wel enige moeite door de beginnende zenuwen opgegeten hadden, ging om 23.00 uur dan eindelijk het licht uit in het vliegtuig. Dit keer waren wij een stuk slimmer geweest, want zodra iedereen in het vliegtuig was hadden we ons verspreid, zodat ieder van ons2 stoelen had om de nacht door te brengen. Een lange, rustige nacht... dachten we! Niet dus. Rond 1 uur ging er een bel, TURBULENTIE! Hup, stoelen recht en riem om. Gelukkig viel het mee en konden we weer snel gaan liggen. Maar helaas alweer niet voor lang, want om 3 uur ging er alweer een bel. Wat nu weer? Jullie raden het nooit.... ONTBIJT! Met nog meer moeite hebben we ook hiervan een paar happen genomen. Om 5 uur kwamen we dan aan in Cairo.

In Cairo mochten we 5 uur lang wachten op de aansluiting naar onze eindbestemming Schiphol. Vermoeid zijn we daar op een paar stoelen gaan zitten met een lekkere kop koffie. Nog een keer hebben we terug gekeken op de afgelopen 12 weken en hebben we lang gepraat over het thuis komen. Want dat was toch het belangrijkste van vandaag, thuis komen. Wie zouden er allemaal op Schiphol staan? Wat gaat iedereen komend weekend doen? En wat hebben we eigenlijk allemaal gemist? Na een spelletje en een rondje lopen over het vliegveld, was het zover. Vliegtuig 6, ons laatste vliegtuig voor deze reis. Het leek een eeuwigheid te duren, maar na 4 uur kwamen we eindelijk aan op Schiphol.

Nadat we de bagage hadden opgewacht, was het moment aangebroken waar we toch wel stiekem naar uit hadden gekeken. Eindelijk mochten we door de deuren van Schiphol terug naar de mensen die we zo gemist hadden. Daar stond familieen vrienden met 4 spandoeken, met elk een mooie tekst erop. Jullie kunnen je voorstellen dat er de nodige drukkies werden uitgedeeld. Ieder van ons ging terug naar huis. Ook dit weer met een dubbel gevoel. Heerlijk thuis komen bij de mensen die we lang hebben moeten missen, maaralleen verder gaan zonder de 3 mensen waar je de afgelopen 12 weken alles mee gedeeld hebt.

Wij zijn het er in ieder geval over eens dat we het voor geen goud hadden willen missen. We kijken terug op een mooie, leuke, interessante en leerzame tijd.
Wij willen bij deze iedereen bedanken die ons bij deze reis heeft gesteund! Zonder jullie was het lang niet zo makkelijk geweest. Familie en vrienden die geregeld de site hebben bezocht, gebeld hebben, gesmst hebben enz. Jullie waren super!
Uiteraard willen wij bij deze nogmaals onze sponsoren bedanken, want zonder jullie hadden wij nooit zoveel kunnen betekenen voor de kinderen in Zuid-Afrika.
Onze hoofdsponsoren Rode Kruis en Autoschade-Topselect en natuurlijk ook: 't Sonneklukske, Goltstein- Gerlag- en Ruyters- Advocaten, Savelkoul, Eventief, Poliersbedrijf Damiaans, Geilenkirchen BV, Jo Pötgens, Babyplanet, Van Wersch Optiek, Secure 4 U, Mulder Unions,RBC-Engineering Support BV, Basisschool D'r Durpel, Educos Uitgeverij,Basisschool de Doorkijk, Rockstar for a Day, Intergarde BV, Limburgs Dagblad, Buck Kantoorartikelen, Rotaryclub Parkstad, Aquina-Hollanders Makelaardij, Tandartspraktijk Leon Buck, SportswearClassic, Slagerij Mickartz, MSM Montage, WMM Hoveniers, Peppermill

BAIE BAIE BAIE DANKIE!!!

Wist je dat...?

- Caressa Sven verslagen heeft met een spelletje uno op het vliegveld van Cairo?

- Britt de haren in het vliegtuig kreeg gemaakt door haar persoonlijke kapper, Caressa?

- Britt en Nadine in het vliegtuig nog de nodige afleveringen 'gossip girl' hebben gekeken?

- Er bij Caressa op het spandoek stond: Müs vier zunt vroeë datste werm heem bis.?

- Er bij Sven op het spandoek stond: Sven, wij zijn trots op jou!!!?

- Er bijBritt op het spandoek stond: Welkom thuis! Britt, ons is baie baie trots op jou.?

- Er bijNadine op het spandoek stond: He Nadine, blij je weer te zien.?