Vandaag is definitief onze laatste dag in Zuid-Afrika aangebroken. Met een vreemd gevoel staan wij dan ook om 8.30uur op. Aan de ene kant verlangen we enorm terug naar huis, terwijl we aan de andere kant een geweldige tijd hebben en het jammer vinden dat het afgelopen is. Op het balkon eten we de laatste keer yoghurt met muesli en een croissantje.

Om onze laatste dag op te vullen besluiten we om in de ochtend naar het apartheidsmuseum te gaan. Na een taxi besteld te hebben beginnen we onze tocht door het museum. Het museum begint met tekeningen en foto's van de eerste inwoners van Zuid-Afrika. Later dringen wij het land binnen samen met de Engelsen en worden diezelfde inwoners slaven. Vanaf dien blijft er altijd verschil tussen blank en zwart. Overal was dit terug te zien. Zo hadden zwarten scholen geen meubilair, mochten zwarten mensen maar 1 winkeltje in een wijk hebben, mochten zwarte mensen niet stemmen en mochten zwarten mensen sommige winkels, restaurants, liften enz. niet gebruiken.
Uiteindelijk kwam er een politieke beweging waarbij de zwarte mensen (samen met Nelson Mandela) voor hun rechten gingen vechten. Na de nodige letterlijke en figuurlijke gevechten, zijn de rechten voor zwart en blank gelijk getrokken.
Wij hebben echter de afgelopen maanden ervaren dat dit nog niet overal daadwerkelijk het geval is.

Na het apartheidsmuseum hebben we ons door de taxi af laten zetten in de gezellige winkelstraat in onze wijk. Daar hebben wij lekker geluncht en met ons vieren terug gekeken op de afgelopen 3 maanden. Ongelooflijk! 12 weken geleden kwamen wij aan in dit schitterende land. Wat we in die 12 weken allemaal gedaan hebben, beseffen we nog niet helemaal. Wat we wel weten, is dat we vanavond in het vliegtuig naar huis stappen. Dit doen we met een dubbel gevoel. Natuurlijk zijn we blij als we iedereen weer zien, maar we laten ook veel mensen in dit land achter die ook veel voor ons zijn gaan betekenen.

Voordat we naar het vliegveld vertrokken, hebben we ons op de kamer nog eventjes kunnen opfrissen en kunnen rusten. Om kwart over vier reden we dan echt voor de laatste keer over de Zuid-Afrikaanse wegen. Op het vliegveld hebben we een hapje gegeten en gewacht tot we konden boarden richting Cairo. Nog heel even en dan zijn we home sweet home.

Wist je dat...?

• - Wij bij het apartheidsmuseum door de ingang voor de blanke naar binnen moesten? Dit om te laten zien hoe het vroeger was.
• - De schoenen van Nadine en Britt zorgen voor elektrische schokken?
• - Onze taxichauffeur naar het vliegveld een uur te vroeg was?
• - We om 21.45uur de lucht in zijn gegaan?
• - We tijdens de vlucht geluk hadden met onze plaatsen. We namelijk per persoon 2 stoelen konden gebruiken?