zuid-afrika2010.reismee.nl

Dag 65, 28 oktober 2010

Onze laatste uurtjes in Oysterbay zijn aangebroken. Vandaag zullen we vertrekken voor onze tweede reis. We staan vroeg op. Onze koffers zijn al gepakt en het huis is gepoetst. Klaar voor ons laatste ontbijt. We ontbijten vandaag samen met Liesbeth in haar lodge. Het ontbijt bestaat uit twee gangen, die beiden heerlijk zijn. Na het ontbijt moeten we dan echt afscheid nemen van Jorine en Liesbeth. Dit is iets wat we allemaal niet leuk vinden om te doen. We hebben een hele leuke tijd gehad met beide en vinden het erg jammer nu al te moeten vertrekken.

Dan stappen we in onze auto en rijden we richting humansdorp om nog even te tanken. Allereerst gaat onze reis naar Port Elizabeth Airport. Vanuit P.E. vliegen we naar Durban. Eenmaal aangekomen in P.E. leveren we onze huurauto in, geen schade en in perfecte staat volgens de medewerker. Opgelucht halen we allemaal adem, hij heeft de deuk niet gezien!

In Afrika kent men een Afrikaans kwarti.. uhh.. half uurtje. Ook de piloot en al het personeel op airport zijn niet zo secuur met de tijd. Ons vliegtuig vertrekt ongeveer een half uur later dan gepland. Dit terwijl de borden toch echt aangeven dat we geen vertraging hebben. Eenmaal in het vliegtuig blijkt waarom we later zijn vertrokken, er zijn wat problemen op het vliegveld van Durban. We zitten al niet meer zo relaxed op dit moment. Onze vlucht zal maar een uur duren, al snel gaan we dan ook weer dalen. Als er dan ook nog eens omgeroepen wordt dat er hevige windstoten en zware regen in Durban is, en we vooral onze gordels om moeten laten, vindt vooral Nadine de reis niet meer zo grappig. Tien minuten later staan we echter toch veilig aan de grond.

Nadat we onze bagage opgehaald hebben gaan we op zoek naar onze nieuwe huurauto. Na drie kwartier(!) regelwerk krijgen we onze sleutel. De achterbak van de auto is gelukkig ruimer dan die van de vorige auto. Alle koffers passen in de bak. Dit terwijl we in de vorige auto een koffer op de achterbank hadden staan.

We gaan op weg naar onze lodge. Deze ligt in een betere wijk van Durban. De tuin van de lodge is een paradijs met een ontzettend mooi zwembad. Sven en Britt hebben de luxere kamer. Caressa en Nadine de oudere kamer, met een wel erg klein bed.

Vanuit de lodge gaan we op zoek naar een restaurant. We komen terecht in een leuke straat met leuke terrasjes en nemen plaats op het terras van een Italiaans restaurant. Terwijl we genieten van een heerlijk glas wijn en lekkere maaltijd, raken we aan de praat met de mensen die naast ons zitten. Een van de vrouwen heeft Nederlandse ouders en spreekt erg goed Nederlands. We worden uitgenodigd om mee te gaan naar een karaoke bar een wijk verder. Dit lijkt ons wel eens leuk om mee te maken hier in Afrika dus we stappen in onze auto en rijden naar de bar. In de bar is het erg druk, er is een leuke sfeer. We drinken een drankje samen met de groep die ons uitgenodigd had. Dan gaat iedereen richting huis, en wij richting onze lodge. Het was een vermoeiende dag dus we gaan lekker slapen.

Wist je dat..

  • - Toen wij aan een Afrikaanse vrouw vroegen hoe lang ze al in Durban woonde, zij antwoordde met; ‘Vanaf de balzak van mijn vader'?
  • - Durban een van de crimineelste steden ter wereld is?
  • - Wij hier echter niks van gemerkt hebben?
  • - Dat ze in het vliegtuig omriepen dat we in Port Elizabeth geland waren?
  • - Toen Britt naar de wc moest, zij drie restaurants verder moest?
  • -

Reacties

Reacties

Jack en Nel

Hoi jullie 4tjes
Het was zelfs voor ons emotioneel om over het afscheid van jullie stagevrienden te lezen.We kunnen ons dan ook voorstellen hoe het voor jullie moet zijn geweest.Jullie kunnen terug kijken op een geweldige tijd daar waarin jullie zoveel goeds gedaan hebben en we zijn dan ook super trots op jullie.Geniet met volle teugen van jullie welverdiende vakantie.We zien jullie gauw.Groetjes Jack en Nel

yvonne

Hallo,
Ja zoals mijn voorgangers al schrijven ook voor ons was het toch wel een beetje emotionele afscheid. Maar zo gaat het in het leven, daarom genieten jullie nu lekker even van een wel verdiende vakantie. Tot dan en de groetjes uit Haanrade. Yvonne

stephanie

ik ben niet goed in afscheidnemen.. ik huil altijd alles bij elkaar.. dus dit vind ik ook lastig.. bohh wat ben ik toch een zielig persoon he!

maarre.. kijk maar uit met die crimineeltjes ze zitten overal op de loer!

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!