Dag 21! Dat wil zeggen dat we nu drie weken onderweg zijn. Tot onze eigen verbazing gaat het nog allemaal super met ons. Ondanks wat kleine ziektes van de dames hebben we tot nu toe alles prima doorstaan. We hebben het enorm gezellig met zijn viertjes en kunnen alles bij elkaar kwijt. Van te voren hoop je hier altijd op, maar op het moment dat je zo lang met elkaar samen zit kan er van alles gebeuren. We ‘moeten’ nog een tijd, maar we zijn er zeker van dat ook dit allemaal goed komt!

Stulting:

Vandaag was het jammer genoeg een moeilijke dag. Zoals in eerdere verslagen verteld staat sport en cultuur op deze school hoog in het vaandel. Zo staat ook elke periode (gemiddeld 10 weken) in het teken van een prijsuitreiking. Deze periode was het de beurt aan de Sport- en Cultuurkinderen. Aangezien elk kind zich moet specialiseren in een sport, beloofd dit dus een grote prijsuitreiking te worden. In tegenstelling tot sommige andere Afrikanen, willen ze dit echter helemaal tot in de puntjes geregeld hebben. Woensdagavond vindt dit spektakel pas plaats, maar vandaag werd al begonnen met oefenen. En dan te bedenken dat het alleen maar gaat om het uitreiken van prijzen. Het kwam er dan ook op neer dat de kinderen van 9.30 uur tot 12.30 in de grote hal moesten plaatsnemen en alleen maar oefenen, oefenen en oefenen.

Geweldig om te zien hoe de kinderen en leraren zich inzetten om hier een groot feest van te maken, alleen jammer voor ons dat wij vandaag helaas niet veel konden betekenen. Aangezien we niet uit onze neuzen wilden eten, besloten om aan de slag te gaan met ons onderzoek. Zo zijn we op zoek gegaan naar actuele onderwerpen (om dit vervolgens te koppelen aan theorie) en hebben we zoveel mogelijk informatie opgevraagd bij de afdeling administratie. We kunnen na deze dag dan ook zeggen dat dit voor ons ondanks alles een zeer efficiënte dag was. We hebben enorm veel kunnen doen, en zijn hier stiekem dan ook erg trots op.

Morgen staat ons een dag te wachten in de Engelse Grade 2-klas. We hebben al kennis mogen maken met onze mentrix en dit beloofd veel gezelligheid. Voor Britt de eerste keer dat ze een Engelse-klas ziet. We hebben er zin in!

Crèche Kokkewiet:

Vandaag konden we weer gezellig met z’n tweeën richting de crèche wandelen. Annie was vandaag afwezig, zij moest voor de crèche naar humansdorp. Daar had zij een vergadering bij social department.

Tijdens de ochtendkring werd vandaag veel gezongen en gedanst op de nieuwe cd. Daarna is Caressa aan de slag gegaan met het telraam, dat wij door middel van het sponsorgeld hebben aangeschaft. De kinderen reageerden enthousiast en samen werd er tot tien geteld. Na de kring wordt er verder gegaan met de dagelijkse routine, buiten spelen en eten.

Na het eten start Nadine met haar twee individuele kinderen. Nadine gaat aan de slag met een teruggetrokken meisje en een croza jongetje die de Zuid-Afrikaanse taal nog niet goed beheerst. Terwijl Nadine op kantoor aan het werk is, gaat Caressa aan de slag met de oudste kinderen. Er waren 3 activiteitjes die de kinderen konden doen. Er was een kleitafel, een bouwmat en een knutseltafel. Samen met de kinderen heeft Caressa lammetjes beplakt met watten in het kader van de lente. Om het af te maken mochten de kinderen met groene wasco het gras erbij tekenen. Inmiddels hangen er al 7 lammetjes aan de muur in de crèche.

Nadat de kinderen hun warme kossies hadden gegeten en lekker in hun bed lagen, zat onze stagedag er weer op.

----------

Na onze stage hadden we iets om naar uit te kijken. Surfen! De hele dag hebben we zenuwachtig naar onze telefoon zitten kijken. Op het moment dat de surfleraar ons zou bellen, zou dit slecht nieuws zijn. Dan kon de les helaas niet doorgaan. Dit in verband met het weer (te veel wind, te hoge golven of een verkeerde windrichting). Gelukkig kregen we geen telefoontje en konden we onze zwemspullen pakken. Aangezien Nadine nog even wilden uitzieken en Caressa haar maatje logischerwijs niet alleen wilde laten, was de primeur vandaag voor Britt en Sven. Donderdag gaan de andere dames het proberen.

Na onze strakke, te-smal-lijkende, wetsuites te hebben aangetrokken, kwamen de surfplanken tevoorschijn. Wat een verschrikkelijk zware dingen! Na wat korte instructies op het strand, werden we meteen voor de leeuwen gegooid (gelukkig deden ze dit gisteren in het circus niet!). “Gewoon proberen”, kregen we te horen. Zo hebben we ongeveer 30 à 40 keer met een loodzware surfplank onder de arm de zee in moeten lopen en moeten wachten op de ideale golf. Maaaaaar…. Met trots kunnen we jullie zeggen dat de eerste les meer dan geslaagd was! Het is ons een paar keer gelukt om staand op de plank de golf te bedwingen! Wat een kick! De adrenaline giert bij het typen van dit verhaal nog steeds door ons lijf!

Achteraf werd ons verteld dat surfen niet zo’n fijne sport is. 90% van de tijd zul je pijn hebben, 10% van de tijd heb je fun. Hier had hij meer dan gelijk in. Terwijl we ons in het water kiplekker voelden, werd nadat we uit het water kwamen al snel duidelijk dat we menig pijntje hadden. Bont en blauwe knieën, pijnlijke liezen en menig kapotte teen. Maar goed.. dit moeten we er maar voor over hebben.

Terwijl Britt en Sven op de surfplanken stonden, besloten Caressa en Nadine om van het heerlijke weer te gaan genieten. Met handdoek, leesboek en zonnebrandcrème staken zij de straat over om op het strand te gaan liggen. Na een paar uurtjes gelezen en gewandeld in de duinen te hebben, moesten Caressa en Nadine aan de slag in het huis. De eerste 4 weken zijn Caressa en Nadine namelijk de poetsvrouwen van het huis. Na onze reis naar Kaapstad worden de rollen omgedraaid.

Blub Blub!

Waterrat 1 en Waterrat 2 en Strandmeissie 1 en Strandmeissie 2

Wist je dat…?

- Britt na het surfen 4 knieën heeft ontwikkeld?

- Sven ervoor heeft gezorgd, dat Caressa verslaafd is geraakt aan het spelletje ‘mijnveger’?

- Nadine en Caressa vandaag voor het eerst de duinen van Oysterbay hebben beklommen?

- We tot nu toe 1350 kilometer met onze auto hebben gereden?

- Britt niet snel zal uitglijden?

- Sven geen flauwe grappen meer zal maken?

- Dat dit komt doordat zij vandaag genoeg zout hebben binnengekregen?