Dag 53, 16 oktober 2010

Vandaag zitten we al vroeg aan het ontbijt, samen met de moeder van Sven en de vriendin van de moeder. Op het programma staat vandaag Bungy Jumpen en een wandeling naar de ´Big Tree´.

Wat velen in Nederland niet wisten, was dat niet alleen Sven en zijn moeder gereserveerd hadden voor Bungy Jumpen, maar ook Jorine, Caressa en Nadine. Dit hebben we nog even stil gehouden voor de gezondheid van menig familielid en vriend(in). Echter hebben Sven en zijn moeder ook al betaald, dit heeft de rest nog niet gedaan, dus voor hen is er nog een weg terug.

De hele week heerste dan ook de vraag; ‘wie zou er nou daadwerkelijk springen?'. Na vele gesprekken en nerveuze vragen is het vandaag de dag voor de definitieve beslissing. Om elf uur komen wij aan bij de brug waar het allemaal zal gebeuren. Al snel betalen we allemaal onze jump en lijkt er geen weg meer terug (die was er natuurlijk wel, maar dit zou zonde van ons geld zijn).

Om twaalf uur is het tijd om te vertrekken. Eerst moeten we over een smalle loopbrug naar het middelpunt van de Bloukrans brug lopen. De indeling waarop we zullen springen is afhankelijk van het gewicht. Caressa of Nadine zullen als eerste moeten springen. En ja hoor, de eerste die de sprong waagt is Caressa. Met succes, met een grote glimlach komt ze na haar sprong weer boven.

Dan de volgende, dit wordt Sven. Ook Sven geniet van zijn sprong. Na Sven is een onbekende Afrikaanse vrouw aan de beurt. Terwijl de vrouw springt wordt Nadine in de touwen gehesen. Ook zij geniet van deze ervaring. Na Nadine is de moeder van Sven aan de beurt. Last but not least mag Jorine springen. Jorine sprong vloekend naar beneden (Oh God!!!) maar had achteraf ook zeker geen spijt dat ze deze kans gegrepen had.

Iedereen is gesprongen!!

Nadat we weer allemaal met onze voeten op de aarde stonden was het tijd om de sprong terug te kijken in het winkeltje. Deze wordt namelijk gefilmd en gefotografeerd. Iedereen koopt de dvd, de foto's en een shirt.

Dan is het tijd voor het rustigere gedeelte van de dag. We rijden naar de ‘Big Tree'. De grootste boom van Zuid-Afrika. Na een korte wandeling komen we aan bij deze boom. Een paar foto's en even lekker in het zonnetje zitten, en dan weer in de auto naar huis.

Eenmaal thuis kijken we allemaal nog een keer onze film en foto's terug. Dan is het tijd om even te rusten. Je mag dan wel maar twee minuten in de lucht hangen, de sprong vergt aardig wat energie en we hebben nog een avondprogramma.

Vanavond eten we namelijk in de lodge van Liesbeth. Terwijl we genieten van een vijf- gangen menu, en gezellig kletsen, vliegt de avond voorbij. Eenmaal thuis gaat de een naar bed en kijkt de ander nog een dvdtje. Wat een bijzondere dag.

Wist je dat...

-de Bloukrans brug 216 meter hoog is?
-We allemaal ons bungy certificaat gekregen hebben?
-We ons gewicht op onze hand geschreven kregen?
-We hier niet allemaal even blij mee waren?
-Sommigen zelfs bij het zien van dit ‘nieuwe' gewicht zonder touw naar beneden wilden springen?
-Caressa vanaf vandaag over haar hoogtevrees is?
-Sven met de lenzen van de vader van Britt heeft moeten springen?
-Britt, Liesbeth en de vriendin van de moeder van Sven, beneden in het restaurant naar ons hebben gekeken?
-Nadine met haar arm slaat tijdens de sprong?

Dag 52, 15 oktober 2010

Vandaag was de dag dat de moeder van Sven samen met een vriendin voor 2 nachten hier komt logeren.

Vanmorgen hebben we na een hele lange tijd kunnen uitslapen. We wisten dat de moeder van Sven rond 15.00 uur zou aankomen. Om 10.00 uur vonden we dat het uitslapen lang genoeg had geduurd. Samen hebben we rustig ontbeten en heeft iedereen iets voor zichzelf gedaan. Vervolgens zijn we het huis gaan poetsen. Het moest immers wel mooi zijn voor de moeder van Sven en haar vriendin. Na de keuken, badkamer en slaapkamer mooi te hebben gemaakt, zijn Nadine, Caressa en Britt gaan wandelen over het strand. Toen zij terug kwamen, kwam de moeder van Sven en haar vriendin aan. Samen hebben we koffie gedronken en natuurlijk bij gekletst.

Om 17.00 uur had Sven een afspraak op de crèche geregeld. Samen met zijn moeder en de vriendin van zijn moeder zijn ze samen gaan kijken naar de crèche. Om de dag compleet te maken zijn ze erna ook een strandwandeling gaan maken. Ondertussen hadden Nadine, Caressa en Britt het eten van deze avond voorbereid. Dit keer besloten we om een 3 gangen menu voor de gasten op tafel te zetten. Te beginnen bij het voorgerecht: bruchette met tomaten en kaas, als hoofgerecht werd gekozen voor: tagliatelle met pestosaus, groenten en een stukje witte vis. Als afsluiting: ijs met zelfgemaakte chocoladesaus en aardbeien.
Na het eten hebben we nog lang gekletst over al onze belevenissen in Zuid-Afrika en zijn we tevreden ons bedje ingedoken.

Groetjes,
Sven, Caressa, Nadine, Marianne, Nicole en Britt.

Wist je dat...................
-De tomtom een veel langer reistijd aangeeft vanuit Port-Elizabeth naar Oysterbay, dan dat dit eigenlijk is.
-Het vannacht heel erg geregend heeft!
-De mensen hier heel blij om zijn, 3 cm maar liefst!
-Sven en zijn moeder al aardig zenuwachtig beginnen te worden omdat zij morgen gaan bungyjumpen.
-We heel lekker gegeten hebben.

Dag 51, 14 oktober 2010

Vanmorgen was de voorspelling uitgekomen. Het regende behoorlijk hard. Daarnaast voelde Nadine zich vanmorgen alles behalve lekker, dus besloot zij een dagje in bed door te brengen. Zo kwam het dus dat Sven en Britt door Caressa werden afgezet op de crèche en Caressa alleen verder reed naar Karien.

Crèche:
Vandaag was het een andere dag dan normaal. Aangezien het vanaf vanmorgen vroeg al regende verwachtten Annie en Debbie niet veel kinderen op de crèche. Dit was niets te veel gezegd. Om half 9 stonden om precies te zijn, zes kinderen bij de crèche. Normaal zouden er zesentwintig verwacht worden. Toch hebben we samen de ochtendkring gedaan. Eigenlijk was het heel gezellig om met zes kindjes te mogen zingen en dansen. Na de ochtendkring was het tijd om naar buiten te gaan. Helaas, ook dit ging niet door in verband met de regen. Snel hebben we matten met speelgoed neergelegd om vervolgens binnen te spelen. De werkles hebben we vandaag niet gedaan. We hadden maar drie oudere kinderen en besloten in overleg met Debbie om de zes kinderen die er waren bij elkaar te laten spelen. In de tussentijd hebben we het gesprek met Liesbeth en Annie gehad over onze voortgang. Gelukkig was Annie erg tevreden over onze lessen op de crèche. Het gesprek was dan ook zeer prettig en leuk. Toen we het kantoor uitkwamen, waren de kinderen inmiddels bezig met de warme maaltijd. Na het eten hebben we alles schoongemaakt en zijn we naar huis vertrokken.

Plaasskool Karien:
Na een autorit van maar liefst 40 minuten (normaal gesproken rijden we gemiddeld 20 minuten naar Karien), kwam Caressa eindelijk aan op het plaasskooltje van Karien. Zij had ondervonden dat de dirt road spekglad is met regen. Daarnaast had ze ook het geluk dat er een horde koeien van wei moest wisselen en dat dit gebeuren midden op de weg plaats vond.
Toen iedereen lekker droog in de klas zat, kon de dag beginnen. Vanmorgen werd er in de klas gebeden en wel omdat het regende! Het is namelijk al zo lang droog, dat regen dringend nodig is. Vervolgens werden er nog wat liedjes gezongen.

Toen was het tijd voor een verrassing voor de kinderen. Caressa had haar laptop meegenomen en de kinderen mochten naar de foto's van de afgelopen 2 weken kijken. Dit vonden ze geweldig!

In de pauze konden de kinderen naar buiten, want het was inmiddels dan toch droog geworden. Caressa en Karien gingen lekker een kopje thee drinken bij de boerderij. Ook heeft Caressa de foto's op de' sponsorlaptop' van Karien gezet. Ze is apentrots op de foto's!
Na de pauze werd er nog hard gewerkt. Er werd gerekend, schrijfoefeningen gedaan en de kinderen kregen een lesje Engels. Op het einde van de dag kregen de kinderen een traktatie omdat het de laatste dag voor ons op het plaasskooltje was.

We hebben een hele leuke tijd op het plaasskooltje gehad en willen Karien hier heel erg voor bedanken!

Wist je dat...?
-We vandaag na school naar de koeienveiling van de ‘buurman' van Liesbeth zijn gaan kijken?
-We midden in de lente, in een herfstdip zitten? Snappen jullie dat?
-We morgen een dagje vrij hebben en dat we deze dag benutten met het poetsen van ons huisje?
-Nadine zich inmiddels gelukkig alweer iets beter voelt?
-Koekjes die een vriendin van Britt ons gestuurd had, erg lekker zijn? Dankjewel Domi!

Dag 50, 13 oktober 2010

Vanmorgen begonnen wij na het vaste ritueel aan onze voorlaatste stagedag van deze week.

Crèche:
Toen we vanmorgen aankwamen zagen we de ingehuurde mannen al werken aan de grond voor het wendyhuisje. Samen hebben we de kring klaargezet en de kinderen naar binnen geroepen. Het dagelijkse ritueel kon weer beginnen. Dit keer deed Britt de dagen van de week, het dagritme en het weer bespreken. Sven was aan de beurt om voor te lezen. Vervolgens hebben we samen een spel gedaan dat betrekking heeft op het thema de winkel. Als afsluiting hebben we gedanst. Inmiddels was het buiten gaan regenen en moesten we binnen de pauze houden. Na snel wat matten met speelgoed te hebben neergelegd, konden de kinderen aan de slag. Na het eten van de boterhammen zijn we met onze dagelijkse activiteiten begonnen. Britt ging aan de slag met het maken van patronen en Sven ging schrijven met de kinderen. De tijd vloog voorbij. Voor we het wisten konden we weer warm eten. Dit keer rijst met pompoensaus. Na het eten hebben we nog even gekeken naar de bouwplaats en zijn we samen met Liesbeth terug naar huis gereden.

Plaasskool Karien:
Karien was iets laat en wij hadden onze sleutel al afgegeven. Dus daar stonden we dan, midden in de weilanden, met 18 kinderen, zonder sleutel. We besloten dan ook om maar alvast met de ochtendgym te beginnen. Gelukkig scheen het zonnetje NOG. De muziek kwam uit onze auto en de kinderen deden vrolijk mee op de Nederlandse liedjes waaronder ‘de kabouterdans',' chi chi wa', ‘verliefd', ‘hoofd schouders knie en teen, ‘toeter op mijn waterscooter' en het ‘vliegerlied'. Ondertussen arriveerde Karien ook op de plaasskool en kon ze ons vol blijdschap vertellen dat ze de examens goed gemaakt had.

Na de gezellig ochtendgym was het tijd voor de rekenles van de oudere kinderen en gingen Nadine en Caressa aan de slag met de kleuters. De kleuters kregen werkbladen waarbij zij lijnen moesten trekken en de Afrikaanse vlag moesten inkleuren. Daarna was het tijd voor de klei. Ze kregen vandaag het cijfer ‘6' geleerd. Na samen tot zes geteld te hebben, mochten ze dit cijfer met klei gaan maken.

In de pauze gaan wij altijd even koffie drinken bij Karien op de boerderij. Omdat het vandaag verschrikkelijk koud was, werden wij op een kopje soep getrakteerd. Nadat we op het nieuws naar de geredde mijnwerkers hadden gekeken, riep Karien ons. Ze wilde nu toch wel eens onze site zien, waar we het al meerdere malen over gehad hadden. Ze vond het geweldig. En ook de kinderen kregen na de pauze meteen te horen, dat ze te zien zijn over de hele wereld.
Na dit leuke berichtje, was het tijd om muziek te maken en te zingen. Caressa speelde op de dwarsfluit en Nadine zong met de kinderen de 2 liedjes die ze geoefend hadden voor Karien. Nadat ze dit had gehoord, wilde Karien ons ook wat liedjes laten horen. De kinderen zingen zo mooi en de liedjes zijn ontzettend leuk.

De tijd bij Karien is omgevlogen en het is bijna niet te geloven dat wij morgen al onze laatste dag op het kleine schooltje tussen de weilanden hebben.

Na school zijn we samen met Liesbeth naar Humansdorp gereden. Sven ging wat boodschapjes doen, Britt ging op internet en Caressa, Nadine en Liesbeth hadden een gesprek op Stulting. Dit was een soort kennismakingsgesprek waarbij naar voren kwam dat Nadine de Engelstalige grade 3 (te vergelijken met groep 5) krijgt en Caressa de Afrikaanstalige Grade 3. Na dit gesprek hadden Liesbeth en Caressa nog een belangrijk doel te behalen. Het betalen van de boete! Dit scheen niet zo makkelijk te gaan, maar is uiteindelijk via de bank toch gelukt.

Het ABC'tje:
A Addo Elephant, een park met ongeveer 1000 dieren, waarvan wij er 10 gezien hebben.
B Bungeejump, wie zal er na de sprong van Britt nog meer volgen?
C Cacaopoeder, iets wat tijdens ons ontbijt veel gebruikt wordt.
D Dansje, ‘Begin de dag met een dansje', een liedje wat de kinderen op de crèche uit hun hoofd
kennen.
E Egypte, het land waar bij op onze tussenlanding naar huis landen.
F Fooi, bij vrijwel elk klusje geef je de Afrikanen een fooi. Autowassen, op je auto letten...
G Garage, een garage hebben waar je auto niet in past. Knap toch?
H Helft, we zijn in middels dik over de helft van onze tijd in Zuid-Afrika. Nog eventjes...
I IJskoud zegt genoeg toch?
J Jeep, vrijwel iedere rijke Afrikaan rijdt hierin
K Kakkerlak, deze week hadden we last van 2 kakkerlakken. In de WC en onder de bank
L Lost, na Sven is ook Nadine verslaafd aan deze serie.
M Malariapillen, gaan we ze nemen? Worden we er ziek van? Kortom, veel vragen...
N Nieuws, regelmatig worden we door Liesbeth op de hoogte gehouden van het Nederlandse Nieuws
O Olifanten, van de 550 olifanten hebben we er maarliefst 1 gezien. Wooow!
P Papegaai, het lievelingsdier van Caressa?
Q Quatro, wij viertjes slaan ons er wel doorheen!
R Randen, de munteenheid van Zuid-Afrika
S Skoenlapper, het Zuid-Afrikaanse woord voor een vlinder. Verklaring graag!
T Tennisracket, iets wat Sven hier nog niet heeft gebruikt.
U Uitstapje, met de kinderen van de crèche gaan we één dezer dagen naar het strand.
V Verbazen, vrijwel elke dag verbazen we ons over de Afrikaanse cultuur.
W Wind, Baie Baie Baie veel wind!
X Xantippe, een naam die hier in Zuid-Afrika waarschijnlijk niet veel zal voorkomen
Y Yoga, iets wat wij elke dag voordat we slapen gaan doen. Grapje!
Z Zo zie je maar meer, dit abc-tje zit er weer op.

Wist je dat...?
-ze vandaag de grond geëgaliseerd hebben op de crèche, voor de komst van het Wendy-huisje?
-het vandaag erg koud was (13 graden) en we ons daarom voor de haard van Liesbeth met een kop koffie hebben gewarmd?
-we vandaag over een maand thuis aankomen?
-Sven en Caressa vandaag beesten hebben gehoord, maar er nog niet achter zijn welke beesten?
=we vandaag onze stage-ervaringen gedeeld hebben en we erachter zijn gekomen dat we al veel hebben meegemaakt in 3 jaar stage?
-de ouders van Britt en de moeder van Sven beide in het Krugerpark zijn?
-ze voor vannacht en morgen zware regenval gemeld hebben? Zou de droogteperiode dan toch echt voorbij zijn?

Dag 49, 12 oktober 2010

Een dag zoals velen andere.. Opstaan, ontbijten, verzorgen en snel naar stage..

Crèche Kokkewiet:
Vandaag begon de dag al druk. Van de 27 kinderen kwamen er maarliefst 25 opdraven. Erg goed dus! Eventjes een half uurtje buiten spelen en de dag kon beginnen. Ondanks dat de kinderen al ‘Tsjoe Tsjoe Wa' beginnen te roepen als de les nog niet eens begonnen is, moeten er eerst altijd nog een paar andere dingen gedaan worden. Elke dag vallen ons weer nieuwe dingen op. Dat de kinderen alle dansjes al uit hun hoofd kennen wisten we al, maar vandaag viel ons ook op dat de dagritmekaarten ook indruk op de kinderen maken.

Met dagritmekaarten willen wij bereiken dat de kinderen weten wat ze kunnen verwachten. Op deze kaarten staan afbeeldingen van activiteiten die de kinderen doen op de crèche. Zo staat er bijvoorbeeld Slapen, Knutselen, Dans en Muziek, Eten en Drinken en Buitenspelen. Elke dag hangen we samen met de kinderen deze kaarten aan de muur. De volgorde is als volgt:
Buiten spelen, Toilet, Dans en Muziek, Buiten spelen, Eten en Drinken, Knutselen, Opruimen, Eten en Drinken, Slapen, Naar huis toe gaan.

Deze kaarten zijn twee jaar geleden al ‘ingevoerd' door Renee en Michelle (ook twee PABO-studenten). Laura en Erik was vorig jaar opgevallen dat Annie en Debbie ze niet meer gebruikten. Kortom, we blijven het proberen!

De hele dag vragen de kinderen wanneer ze in de winkel mogen spelen. Tijdens de werkles was het dan eindelijk zover. Britt ging aan de slag met het schrijven van woorden op het krijtbord. Dit gaat overigens enorm goed. De meeste kinderen kunnen al de woorden Brood, Rys, Sap en Vis schrijven. Dit is ongelooflijk aangezien het crèchekinderen zijn! Sven ging met de kinderen De Winkel tekenen. De andere kinderen gingen zelfstandig aan de slag met de winkel en de klei.

Elke dag staan we weer versteld van hetgeen de kinderen al kennen en kunnen. Complimenten aan Annie en Debbie!

Plaasskool Karien:
Vandaag de tweede dag dat we het plaasschooltje alleen runnen. Karien is vandaag, net als gister, afwezig voor het schrijven van haar examens. Op de heenweg hebben we beide het gevoel iets vergeten te zijn. En ja hoor, bij aankomst weten we wat we vergeten zijn. De kartonnen bordjes waarmee we vandaag gaan knutselen. Terwijl Nadine terug rijdt naar huis om de bordjes op te halen, geeft Caressa een rekenles aan de grote kinderen. De kleuters maken tijdens deze les letters van klei.

Als Nadine terug is gaan we naar buiten voor de ochtendgymnastiek. De cd in de auto, en dansen en bewegen maar. Dan is het tijd voor de pauze. Samen halen we het eten voor de kinderen op bij het huis van Karien. Eenmaal terug arriveert ook Liesbeth.

Na de pauze is het tijd voor de knutselles. We gaan met de kinderen een poppetje van natuurlijke materialen maken. Met dozen, vogelnestjes, bordjes en veel takken en bladeren gaan we aan de slag. De kinderen zitten gemengd zodat de oudere kinderen de jongere kinderen kunnen helpen. Al snel merken we dat de kinderen allemaal erg creatief en behulpzaam zijn. Ze gaan zelf nog buiten op zoek naar materialen en knutselen er flink op los. In de klas mag het dan wel een grote puinhoop zijn, maar de resultaten zijn ontzettend leuk.
Terwijl de oudste kinderen de klas op ruimen spelen de andere kinderen buiten. Na een half uurtje vegen en poetsen is de klas netjes opgeruimd. Het is half twaalf, we hebben nog een half uurtje de tijd om nog iets leuks te doen. We laten de kinderen zelf kiezen, een boekje lezen of een puzzel maken. Tot onze verbazing kiest de hele klas voor puzzelen. Ze genieten hier duidelijk van. Tijdens het puzzelen wordt vrolijk gezongen en samengewerkt. Dan is het weer tijd om naar huis te gaan.

Wist je dat...
- we met onze auto al meer dan 5000 kilometer gereden hebben?
- hier beslist nog een aantal kilometers bijkomen?
- het weer hier net zo verrassend is als in Nederland? Zon, regen, wind, warmte en kou op één dag!
- we vanaf morgen nog maar 9 stagedagen hebben? De tijd vliegt!
- een grote bak opeens van de ene kant van de tuin naar de andere kant is verplaatst?
- wij geen idee hebben wie dit gedaan heeft?

Dag 48, 11-oktober-2010

Na een gezellig en druk weekend was het vandaag tijd voor het dagelijkse leven op stage. We werden vanmorgen wakker in een regenachtig Oesterbaai. Daarom stapten we vandaag met z’n vieren in de auto en hebben Caressa en Nadine onderweg naar het plaasskooltje, Britt en Sven op de créche afgezet.

Crèche Kokkewiet:

Een nieuwe week is aangebroken op de crèche. Wij wisselen telkens de ochtendkring af. De ene dag doet Britt de dagritmekaarten, het weer en de afwezigheid en Sven het verhaaltje en een kleine ‘winkelopdracht’. De andere dag wisselen we het weer af. Vandaag deed Sven de dagritmekaarten, het weer en de afwezigheid en Britt ging het verhaal voorlezen. Ook het spelletje met de boodschappenlijstje was de taak van Britt.

Vervolgens verliep deze net zoals alle anderen. De kinderen gaan naar het toilet, wassen hun handen, pakken hun eten en dan is het tijd voor de werkles. Britt en Sven nemen dan altijd een deel voor hun rekening. Meestal doet de één een knutselles en de andere een reken-, of taalles. Vandaag ging Britt aan de slag met het schrijven van woordjes op het krijtbord en Sven nam het tekenen van een winkel voor zijn rekening.

Vandaag was ook de eerst keer dat kinderen in de winkel mochten spelen. Nadat we in het weekend nepgeld gekocht hadden, konden de kinderen zich in deze hoek helemaal uitleven. En met succes! Ze waren niet weg te slaan uit de winkel. Dit wordt dus zeker iets wat we nog vaker zullen gaan gebruiken.

Na het vegen en dweilen van de klas, was het weer tijd om naar huis te gaan. Zo zie je maar, de tijd vliegt als je druk bezig bent!

Plaasskool Karien:

Vandaag was een spannende dag voor ons. Karien was namelijk niet op het plaasskooltje aanwezig i.v.m. examens. Wij zouden de hele dag dus alleen draaien op het kleine schooltje midden in de weilanden. De dag zou in het teken staan van Zuid-Afrika.

Als eerste hadden we een uitgebreide ochtendgym gepland. Deze vindt normaal gesproken buiten plaatst, aangezien er binnen in het lokaaltje geen ruimte is. Maar omdat het vandaag regende moesten we de ochtendgym toch naar binnen verplaatsen. Dankzij onze laptop konden wij een paar leuke Nederlandse liedjes draaien waarop we samen hebben gedanst.

Daarna werd het toch echt tijd voor over te gaan op Afrikaanse liedjes. Dit hebben we gedaan door het Afrikaanse volkslied met de kinderen te zingen. Caressa speelde hierbij op haar dwarsfluit. Het is leuk om te zien dat alle kinderen de tekst foutloos kunnen meezingen. Het vaderlandsgevoel is enorm.

Vervolgens hebben we de groep gesplitst. Nadine ging aan de slag met de kleuters. Ze maakte samen met de kinderen letters van klei. En vervolgens ging ze kleurpatronen maken op de kralenplanken. Daarnaast was er ook een werkblad waarbij de kinderen cijfers moesten linken met kleuren.
Tegelijkertijd was Caressa bezig met de oudere kinderen. Ze gaf een les over de kleuren van de Afrikaanse vlag.

Nadat we in de pauze zelf verf hadden gemaakt (vanaf nu missen we de schoolverf in Nederland), was het tijd de Zuid-Afrikaanse vlag zelf te gaan maken. De kinderen hebben alle stukje van de vlag uitgeknipt, deze vervolgens geverfd en dan als een puzzel weer bij elkaar geplakt. De kleuters hoefden alleen de vlag te verven.

Als laatste van de dag ging Nadine met de kleuters puzzelen en gaf Caressa een les over de nationale vogel, de nationale bloem, de nationale vis, het nationale dier en de nationale boom. Ja… we zijn veel over Afrika te weten gekomen vandaag!

Na het gezellige en drukke weekend, was het vandaag tijd voor een rust dag. Na school hadden we niks op het programma staan en hebben we allemaal voor school gewerkt en lekker ons eigen ding gedaan.

Wist je dat…?

• De Afrikaanse vlag een samenvoeging is van het rood, wit, blauw van Nederland en het groen, geel, zwart van Zuid-Afrika?

• De zee vandaag erg dichtbij kwam? En je door de wind, bij onze voordeur, al nat werd van de zee?

• Liesbeth vandaag gebeld heeft naar de traffic police om te vragen hoe we de boete moeten betalen, omdat we inmiddels uren verwijdert zijn van het kantoor?

• Sven ’s morgens langer nodig heeft om zich klaar te maken dan de dames?

• We vandaag kaassoufflés eten?

Dag 47, 10 oktober 2010

Zondag 10 oktober 2010. Een zeer bijzondere dag.. 10-10-10.. Terwijl veel mensen op deze dag trouwden en Nederland er opeens uit het niets wat gemeentes bij kreeg (jaja, wij volgen het nieuws ook!), stond deze dag ook voor ons in het teken van de cijfer 10!

Rond 10 over 8 ging onze wekker af. Het dagelijkse ritueel begon weer. Verzorgen en ontbijten. Rond half negen wilden we ontbijten en vervolgens zouden we vertrekken richting Addo Elephant. Dit zou namelijk onze eerste echte safari worden.

Voordat we deze 210 kilometer moesten overbruggen moesten we toch maar even tanken. En geloof het of niet, we moesten 310 Rand betalen. Op het moment dat we in de auto zaten hadden we nog niet door dat het vandaag 10-10-10 zou zijn. Stipt om 10:09 uur, kwam Britt er echter achter. Samen met zijn viertjes (10-6=4) gingen we samen aftellen tot 10:10 uur dus. Apart!

Jullie mogen raden waar Addo Elephant bekend om staat. Precies! Olifanten.. Meer dan 550 (55x10=550) olifanten leven er in dit wildpark. We krijgen er dus genoeg te zien. Dachten we…

Na in totaal 8 uur (2 uur heen, 4 uur in het park en 2 uur terug) in de auto te hebben gezeten hebben we 1 kudu, 0 leeuwen (1 en 0 is samen ook 10), tientallen zwijnen, 3 overstekende schildpadden, 2 zebra’s, wat struisvogels en zeggen en spreken 1 olifant gezien. Ondanks dat Addo een enorm park is, hadden we toch zeker wel meer verwacht. Van de 550 olifanten, maar 1-tje zien. Ook knap toch?

Helaas viel deze dag dus een beetje tegen. Gelukkig maken het eten bij Liesbeth veel goed. Opnieuw hebben we weer mogen genieten van een lekkere maaltijd..

Wist je dat…

-Nadine er heilig van overtuigd was dat ze haar telefoon verloren was?

-deze echter gewoon naast haar op de autostoel lag?

-Caressa vandaag gereden heeft zonder een boete te krijgen?

-aan de kant van Nadine en Sven de meeste dieren zijn gespot?

-Jorine en Liesbeth komende zaterdag ook mee gaat naar de bungeejump?

-Liesbeth, na verwoede pogingen van Nadine, echter alleen mee komt om te kijken?

-achteraf bleek, dat op nog geen tien meter van onze auto een kudde olifanten stond?

-we nu natuurlijk nog meer balen?

Dag 46, 9 oktober 2010

Na een spannende vrijdag werden we vanmorgen uitgerust wakker. De laatste dag van de ouders van Britt was aangebroken. Samen hebben we gegeten en de ouders uitgezwaaid. Na dit gedaan te hebben besloten we de dag journalen van de afgelopen dagen bij te werken.

Vandaag zouden we een rustig dagje er van maken. Na de verhalen getypt te hebben, zijn we naar Jeffery’s bay gereden om daar op internet te gaan en boodschappen te doen voor de crèche. In Jeffery’s bay is namelijk een groot overdekt winkelcentrum.

Na één uurtje op internet te hebben gezeten, zijn we gaan shoppen voor de crèche. Annie had namelijk in overleg met Sven en Britt nog een aantal “wensen” doorgegeven. Ze wilden nog graag nep-servies, nieuwe lepels om te eten en prullenbakken hebben. Deze hebben wij dan ook voor de crèche gekocht (meer hierover in het weekjournaal). Na geslaagd te zijn voor de crèche hebben we onze eigen boodschappen gedaan.

Eenmaal thuis aangekomen heeft Caressa pannenkoeken gebakken. Dit was echter een heel karwei. De pannen die wij hier hebben zijn echt niet geschikt voor pannenkoeken. Alles bleef aan de bodem vastplakken. Uiteindelijk met wat bloed, zweet en tranen is het ons gelukt om toch voor iedereen 1 goede pannenkoek op tafel te krijgen. Met wat stroop en poedersuiker smaakte de pannenkoeken heerlijk!

Na het eten zijn we vertrokken naar het gemeenschapshuis van Oesterbaai. Annie, Debbie en Brenda hadden namelijk voor ons en de andere mensen uit het township een modeshow geregeld. Verschillende leeftijdscategorieën traden op. Van jong tot oud werd er een complete show van gemaakt, tot dansen aan toe. Het was geweldig om te zien hoe de kinderen dansen. Het lijkt wel of elk spiertje in hun lichaam tien keer zo flexibeler is als onze spieren bij elkaar.

Na Annie, Debbie en Brenda bedankt te hebben voor een leuke avond zijn we naar huis gegaan. Inmiddels waren we moe geworden en besloten we om lekker vroeg te gaan slapen. Morgen zou het namelijk een vermoeiende dag worden.

Wist je dat……………

• We tijdens de modeshow meer dan 300 foto’s hebben gemaakt?

• We na Kaapstad weer blij waren met een uurtje internet?

• Het vandaag een erge koude dag was?

• Wij hier helemaal niet blij mee zijn, en hopen dat dit snel veranderd?

• Wij nooit meer pannenkoeken maken?

• Pannenkoeken maken langer duurt dan een hele maaltijd klaarmaken?