Dag 73, 5 november 2010

5 november, voor sommige kinderen is de Sint over precies een maand jarig. Voor sommige is 5 november een bijzondere dag omdat ze verjaardag hebben, maar voor ons is 5 november een bijzondere dag omdat vandaag onze eerste echte safari plaats zal vinden.

's Morgens moest Nadine helaas verstek laten gaan bij het ontbijt. De misselijkheid, duizeligheid en de hoofdpijn bleven haar parten spelen. Ook Caressa en Britt voelden zich vandaag niet 100%, en aten maar een klein en licht ontbijtje. Sven daarentegen had opnieuw nergens last van en heeft dan ook heerlijk geslapen.

Met de Zwitserse lodge-eigenaar hebben we kunnen regelen dat hij ons een handje helpt om over de dirtroad terug te rijden. Caressa rijdt met alle bagage voorop, en met een 4x4-Landrover rijdt de rest kalmpjes achter haar aan. Gelukkig komen we zonder kleerscheuren terug op de grote (goed begaanbare!) weg.

Gelukkig hoefden we vandaag niet lang te rijden. Alle hobbels en gaten in de weg bevorderden niet echt de gezondheid van de dames. Niet alleen wij werden dan ook flink door elkaar geschud, vooral onze magen hadden het zwaar.

De komende twee nachten gaan we slapen in de Kwa-Mbili-lodge in de Thornybush. Dit reservaat grenst tegen het Krugerpark aan. De komende drie dagen ondernemen we vier verschillende safari. Te beginnen bij vandaag.

Als eerste werden we natuurlijk rondgeleid over de lodge. Prachtig! Een mooi en lekker uitziend zwembad, een bar, een uitkijktoren, en overal tenten. Zijn deze tenten de plaats waar wij gaan slapen? Ja..!! In de tenten aangekomen waren het mooi uitziende tenten. Twee bedden en een kast maken de tent compleet. Als je echter aan de achterzijde van de tent naar buiten gaat, kom je in de 'badkamer'. De (regen)douche, wastafel en wc, staan eigenlijk gewoon buiten. Toch is deze badkamer mooier dan in menig lodge. Dit beloven super mooie dagen te worden!

Na een overheerlijke lunch met quiche, appelsalade en een glaasje sap, tijd om ons op te frissen. Om 16.00 uur zou het namelijk gaan gebeuren. In een grote, hoge jeep mochten we plaatsnemen. Nadine en Britt voorin, Caressa en Sven een rij hierachter. Hans en Eddy waren de personen die ons bij de safari's zouden begeleiden. Hans achter het stuur, en Eddy (die trouwens erg veel op Eddy Murphy lijkt!) voren op de auto. Voren op de auto? Ja.. Voren aan de motorkap zit een stoel bevestigd zodat Eddy als eerste de voetsporen kan opsporen. Het is trouwens wel apart om te vermelden dat Eddy een paar uur geleden nog onze koffers heeft gedragen, terwijl hij nu de 'grote' man tijdens de safari is.

Na een paar minuten stappen Hans en Eddy voor de eerste keer uit. De reden waarom zij uitstapten verklapten ze nog even niet. Na nog twee keer te zijn uitgestapt, moesten ze het ons wel verklappen. Ze hadden namelijk een spoor opgevat van een cheeta. Na 1,5 uur rijden, helaas nog steeds geen cheeta gezien! Je zou zeggen, de aanhouder wint, maar helaas is dat hier iets anders. Geen cheeta vandaag..

Nadat we een paar dagen geleden al zelf de Nederlandse Big 5 gezien hebben (Koe, kip, schaap, geit en huismus (ofzoiets??!!), werd het nu tijd om de echte Big 5 te zien. Gelukkig was het dit keer wel raak. Totaal onverwacht stonden er opeens twee buffels naast jeep. Prachtig om te zien..

Vervolgens werd het tijd voor een Sun-downer. Dit is de benaming voor een drankje tijdens de zonsondergang. Dit gebeurde allemaal op slechts een paar meter afstand van de buffels. Zeer apart.. De drank was er, de zonsondergang helaas niet. 's Avonds was het namelijk ontzettend hard gaan onweren. In de verte zag het er dan ook behoorlijk heftig uit. Even voor de kinderen onder ons.. Ga vooral niet onder een boom staan en al helemaal niet onder elektriciteitskabels. Deze 'regels' kennen ze in Zuid-Afrika waarschijnlijk niet. Hier werd dit dus namelijk wel gedaan!

Vandaag hebben we naast de buffel ook nog een giraffe, een Wildebeest, een paar zwijntjes, kudu's en impala's gezien. Een beetje magertjes voor de eerste keer, maar we hopen op meer voor de volgende safari's!

Na een diner met rijst, broccoli, bloemkool en kip, waren we enorm moe van alle indrukken die we vandaag hadden opgedaan. Daarnaast sloopt de warmte je hier echt. De 25 / 30 graden hebben we vandaag zeker gehaald. Om 21.00 uur doken we dan ook voldaan in ons bedje.

Wist je dat..

• - tijdens de safari er opeens iemand uitstapte?
• - hij dit deed om zich in te smeren tegen de muggen?
• - dit natuurlijk levensgevaarlijk is (en hiermee bedoelen we niet de muggen!)?
• - Sven vandaag een behoorlijke spreekfout maakte?
• - hij namelijk dat had ik verstonden zei in plaats van dat had ik verstaan?
• - wij ons afvragen of die Malariatabletten dit veroorzaken?
• - we onze T-shirts vrijwel konden uitwringen na de safari?
• - in de tent van Britt en Nadine een salamander zat die maar niet weg wilde?

Dag 72, 4-november-2010

Vandaag stond iets op de planning waar we ons alle vier op verheugd hadden... de panorama route! Dat hield in dat we om 8 uur gingen ontbijten, zodat we om half 9 in de auto konden stappen om te vertrekken. Achteraf gezien was dit een goed idee, omdat het een erg warme dag zou worden.

De eerste stop hebben we gemaakt bij ‘Gods Window'. Vanaf een hoogte van 1829 meter hadden we een prachtig uitzicht over de ‘Blyde River Canyon'. Tijdens de wandeling kwamen we terecht in een uniek stukje tropisch regenwoud. Terug bij de auto zijn we nog even langs de souvenirkraampjes gelopen op de parkeerplaats. Uiteraard konden we de parkeerplaats niet verlaten zonder iets te kopen.

De tweede stop was bij de ‘Lisbon falls', een prachtige waterval. Ook hier stonden op de parkeerplaats de nodige souvenirkraampjes.

Daarna was het tijd om naar de ‘Bourke's luck potholes' te gaan. Dit is een afwijkend waternatuurverschijnsel. Het met zand en stenen beladen water heeft cilindervormige gaten geslepen in de zachte bodem. Vroeger is hier zelfs goud gevonden, helaas hadden wij dat geluk niet.

De volgende stop was de ‘Blyderiver Canyon'. Ook hier hebben we van een hoogte kunnen neerkijken op een prachtige omgeving. Bijvoorbeeld de 3 rondavels. Dit zijn 3 enorme bergen die lijken drukknoppen.

De inmiddels vijfde stop was de ‘Berlin falls'. Ook dit is een prachtige waterval. Hij is hoger dan de ‘Lisbon falls', maar wel minder breed.

Voordat we naar het laatste punt zouden rijden, werd het tijd om te lunchen. Hans (eigenaar van de lodge) had ons geadviseerd om te lunchen in Graskop. Hier zou een pannenkoek restaurant zijn, met maar liefst 30 verschillende soorten pannenkoeken. Zo gezegd, zo gedaan. We hebben inderdaad heerlijke pannenkoeken gegeten.

Na de pannenkoeken reden we naar de laatste stop, ‘Pilgrim's Rest'. Een museumdorpje met alweer de nodige souvenirwinkeltjes. Omdat het nu toch wel erg warm begon te worden, besloten we om snel terug naar de lodge te gaan.

Onderweg zijn we nog even bij de Spar gestopt. We slapen in een huisje en hadden besloten om vanavond toch nog eens zelf te koken. We hebben lekker pasta gegeten en naar bvn gekeken. Na zo een drukke vermoeiende maar mooie en leuke dag zijn we vroeg ons bedje ingedoken.

Wist je dat...?

• - Op elke parkeerplaats dezelfde souvenirkraampjes stonden?
  
  
• - We vandaag toch nog eens zelf hebben gekookt en afgewassen?
  
  
• - We een half uur over een slingerweg in de bergen hebben gereden? En dat we deze ook nog terug moesten rijden?
  
  
• - We een meisje tegenkwamen die dezelfde broek als Nadine aanhad?
  
  
• - Nadine een korting kreeg van 4 euro en Caressa een korting van 50 cent?
  
  
• - De parkeer wachter met het groene truitje zei, dat we hem konden herkennen aan zijn blauwe shirt?
  
  
• - In het Belgische televisieprogramma ‘Blokken' gedacht wordt, dat de paus staatshoofd van Venetië is?

Dag 71, 3 november 2010

Vandaag worden we uitgerust wakker in ons primitieve hutje. Iedereen heeft goed geslapen en met Nadine gaat het vandaag al stukken beter. Gelukkig maar. Vannacht zijn Britt en Nadine wakker geworden van dieren die tegen het hutje schuurden. Wij vermoeden dat dit zwijnen uit het wildpark zijn geweest. Caressa en Sven hebben hier niets van meegekregen (onmogelijk!).

Na het laatste ontbijtje in buffetvorm zijn we vertrokken richting Hazyview. Ook dit keer was het weer een lange rit. Na één uurtje gereden te hebben kwamen we weer aan bij de grens van Swaziland. Weer konden we allemaal naar binnen om ons paspoort van een mooie stempel te laten voorzien. Vervolgens doorrijden en bij de grenscontrole van Zuid Afrika weer melden. Hier ging het allemaal wat sneller en al snel konden we onze weg voorzetten door Zuid Afrika.

In de middag hebben we lekker gelunched in Nelspruit. Nelspruit is een van de grotere steden in het gebeid dat wij gaan bezoeken. Deze stad is vooral gericht op de handel en administratieve rompslomp van de omliggende gebieden. Na de auto geparkeerd te hebben, werden we overvallen door de hitte. We schatten dat het hier zo´n 35 graden is geweest. De lunch broodjes smaakte prima.

Na nog 2 uur gereden te hebben, kwamen we aan bij onze lodge. Ofja, bijna. De weg naar de lodge was namelijk nog een heel avontuur. De weg was erg slecht met enorme kuilen. Aangezien ons avontuur van gisteren, besloten we het nu iets voorzichtiger aan te pakken. Dit betekende af en toe uitstappen om het gewicht van de auto minder te maken.

In de logde aangekomen, waren we wel toe aan een frisse duik. Gelukkig kon dit hier. Een prachtig zwembad lag op ons te wachten. Snel onze bikini en zwembroek aan en zwemmen maar. Heerlijk!

Inmiddels was de avond gevallen en zijn we ons gaan opfrissen om te gaan eten bij de lodge. Hier hebben we een heerlijk driegangen diner gekregen, onder het genot van een hoop verschillende soorten insecten. De een nog groter en viezer dan de ander. Ja, je moet er wat voor over hebben.

Terug in ons huisje hebben we genoten van de Nederlandse tv zender BVN en zijn we voldaan ons bedje ingedoken.

----------

A Antibiotica, één van de vele tabletten die Nadine helaas moet nemen op dit moment

B BVN, de TV-zender, die ons op de hoogte houdt van het Nederlandse leven.

C Crèche, stiekem missen we het toch wel!

D Dagboek, een dagelijkse bezigheid van Caressa

E Eitje, op elke lodge krijgen we tot nu toe een lekker omeletje, spiegelei, of gekookt ei

F Frietje zuurvlees, hier verlangen we naar als we thuis zijn

G Grensovergang, ingewikkeld, moeilijk, onduidelijk en onnozel systeem.

H Hotel, één van de weinige dingen waarin we tijdens onze reis niet hebben / gaan geslapen

I Insecten, we komen vrijwel elke dag zéér bijzondere insecten tegen

J Jam, iets wat we vrijwel elke morgen bij ons ontbijtje eten

K Karaokebar, in deze bar in Durban hebben we een paar keer dubbel gelegen van het lachen

L Liesbeth, vanaf morgen brengt Liesbeth een bezoek aan Nederland... Apart toch?

M Mountainbiketocht, deze zal wel niet zo zwaar zijn.. Wel dus!

N Nompondo, dit is de plaats waar wij tussen de bevolking hebben geslapen

O Oysterbay, een plaats die wij nooit, maar dan ook nooit zullen vergeten

P Panorama-route, één van de hoogtepunten die de komende dagen op de planning staat

Q Quatro Stagioni, de pizza die Nadine at in Durban (orginieel hé)

R Rondreis, dit is alweer onze tweede rondreis

S Shoes, where are you?, een zelfverzonnen liedje dat regelmatig door Nadine gezongen wordt

T Tanken, dit doen we hier vaak genoeg

U Ups & Downs, hier heeft iedereen wel eens last van

V Vlechten, zelfs de donkere vrouwen zijn onder de indruk van de vlechtkunsten van Caressa

W Wendy's Countrylodge, onze lodge in Mtubatuba

X XOXO, de dames zijn helemaal verslaafd aan Gossip Girl (kusje, knuffel, kusje, knuffel)

Y Ijswater, met deze temperaturen is dit absoluut nodig

Z Zon, hier hebben we tijdens onze rondreis meer dan genoeg van! Niet te klagen dus..

----------

Wist je dat..

- We vanavond Kudu hebben gegeten?

- We waarschijnlijk krokodillen hebben gehoord?

Dag 70, 2-november-2010

Dag 70, 2-november-2010

Vandaag zouden we de hele dag doorbrengen in het wildpark waar we ook hebben geslapen. Allereerst stond er het ontbijt op de planning. Dit vond, net zoals het avondeten van de dag ervoor, plaats in het restaurant gelegen aan het meer. We kregen een lekker uitgebreid ontbijt met de nodige dierengeluiden op de achtergrond.

Na het ontbijt besloten we in ons hutje de rest van de dag te bespreken. Omdat Nadine zich nog niet zo lekker voelde, besloten we elkaar op te splitsen. Zo ging Sven als eerste een activiteit ondernemen. Sven ging samen met een ander stel, onder begeleiding van een gids, 2 uur lang met de mountainbike fietsen door het park. Een vermoeiende rit, aangezien het vandaag alweer erg warm was. Britt en Caressa keken in die tijd, samen met Nadine, een dvd in de hut.
Toen Sven om 12.00 uur terug kwam, waren Caressa en Britt aan de beurt om de omgeving te ontdekken. Zij deden dit echter op een paard. Onder begeleiding van een gids stonden ze met de paarden midden tussen de wilde dieren. Een bijzonder ervaring.

Nadat we weer allemaal terug waren in onze hut, besloten we iets te gaan eten in het restaurant. Gelukkig voelde Nadine zich inmiddels weer iets beter en konden we met ons vieren het park gaan ontdekken, maar dit keer met de auto. We wisten al dat onze auto niet zo stevig was dan de vorige auto. We wisten ook dat er 4x4 wegen in het park waren, waar je met een gewone auto niet moet rijden. En we waren er na een half uur rijden ook al achter dat de kaart van het park niet klopte. Zo gebeurde het dus dat ‘de 4 Nederlandse studenten' midden in het park, zonder ook maar enig telefoonbereik, vast zaten in het park. Nadat we een verkeerd weggetje waren ingeslagen, hadden we een gedeelte van de onderkant van onze auto over de weg slepen. Oeps!!! Wat nu?!? Wij vier met autopech, zonder telefoonbereik midden in een wildpark.
Gelukkig spotte we al snel een mannetje in een groen pak en een geweer... een ranger! Gelukkig wist deze ranger onze auto te repareren met een simpel touwtje. Na veel ‘baie dankies' gingen we direct terug naar ons hutje. Geen haar op ons hoofd wat eraan dacht om nog verder het park in te rijden.

Terwijl Britt, Caressa en Sven af wilden koelen d.m.v. een waterijsje, nam Nadine nog even een duik in het zwembad. Nadat we bij waren gekomen van ons avontuur, afgekoeld waren en ons hadden opgefrist, was het tijd om te gaan eten in het restaurant.
Na het eten genoten we met ons viertjes van de Afrikaanse dans, die buiten naast het kampvuur werd opgevoerd.

Terug in ons hutje besloten de dames maar eens te beginnen aan een andere serie... ‘Gossip girl'. Sven vond het een beter idee om een computerspelletje op zijn laptop te spelen.
Een uurtje verder zijn we allemaal in ons krakende bedje in slaap gevallen.

Wist je dat...?

• - Het hier vandaag de warmste dag tot nu toe was van dit jaar?
• - Het aantal mieren van gister in onze hut, zich inmiddels heeft verdubbeld?
• - Wij er vannacht achter zijn gekomen dat krakende bedden enorm irritant kunnen zijn?
• - Sven de dames moest bevrijden van een insect in onze hut, maar hij dit insect niet buiten de deur wist te krijgen?
• - We toevallig een gesprek opvingen van 2 Duitse meiden, die de mensen die doen bungy jumpen maar gekke vonden die ‘lebensmüde' zijn.
• - Wij hier inmiddels anders over denken?

Dag 69, 1 november 2010

Vandaag gaat onze wekker om kwart voor acht, om half negen zullen we namelijk ontbijten zodat we om negen uur kunnen vertrekken. We hebben een lange rit naar Swaziland voor de boeg. Al gauw blijkt dat onze planning in het roet zal lopen. Nadine is ziek en heeft koorts. Terwijl Britt, Sven en Caressa richting ontbijt vertrekken. Blijft Nadine in bed liggen. Al snel komt gastvrouw Wendy in actie, haar lijkt het verstandig om Nadine te laten controleren bij een dokter. Voor we het weten is de afspraak gemaakt en vertrekken Caressa, Nadine en Wendy naar de plaatselijke dokter. We komen al snel terecht in een zwarte wijk, waar we een klein wit tussenliggend gebouw in moeten. Nadine wordt onderzocht door een zwarte dokter. Al snel blijkt dat het gaat om een griep met een virus in de keel. Een antibiotica kuur en drie andere soorten pillen moeten Nadine er weer bovenop helpen. Maar de dokter voorspeld dat de andere drie ook ziek zullen worden omdat het virus heel overdraaglijk is.

Eenmaal terug in de lodge wordt er druk overlegd of we onze rit naar Swaziland door kunnen laten gaan. Nadine duikt terug haar bed in terwijl de andere drie genieten van Nederlandse televisie en internet. Om twaalf uur besluiten we toch te gaan rijden. Na een tijdje te hebben gereden komen we aan bij de grens van Swaziland. Hier moeten we onze auto uit om alle douane formulieren in te vullen. Ook moeten we nog door de paspoort controle. Na ongeveer een half uur mogen we de grens over. Meteen na de slagboom moeten we ons wederom melden. Dit keer bij de douane van Swaziland. Hier zien we een groot verschil. Terwijl we net nog in een mooi gebouw met airco stonden, staan we nu in een vervallen oud gebouw. Ook hier moeten we wederom door zowel de douane als de paspoort controle.

Na de grens over te zijn zetten we onze rit door. Het landschap van Swaziland bestaat voornamelijk uit natuur, bergen en hutjes. Tijdens onze rit moeten we meerdere malen op de rem voor overstekende koeien, geiten en stieren.

Na een lange rit komen we aan bij het wildpark waar we de komende twee nachten zullen verblijven. De hut waarin we slapen staat aan het begin van het park. Onze overnachtingplaats is een houten hut met een rieten dak. Erg primitief maar zeker ook heel leuk. We frissen ons op en rusten even uit, dan gaan we een hapje eten in het restaurant tegenover ons. We beginnen met een Afrikaans soepje, de rest van het eten staat opgediend in buffetvorm. Het eten is prima in het park.

Na het eten genieten Britt en Nadine op bed van een aflevering Grey´s Anatomy. Sven en Caressa kijken buiten naar Afrikaanse dansers die iedere avond een leuke show geven.

Eenmaal weer allemaal binnen te zijn is het tijd om lekker te gaan slapen, midden in de natuur.

Wist je dat..

- Caressa, Sven en Nadine vandaag zijn begonnen met de malaria tabletten?

- De bedden van de dames al piepen als je ademhaalt?

- Sven als enige een rustig bed heeft?

- Sven echter als enige zelf genoeg vreemde geluiden maakt in zijn slaap?

- Er honderden mieren in onze badkamer lopen?

Dag 68, 31 oktober 2010

Onze tweede dag in Mtubatuba. Ze kunnen blij zijn dat er hier in Zuid-Afrika geen stedenlingo bestaat, anders was menigeen met bij deze stad in de fout gegaan. Het valt dan ook duidelijk te merken dat we ons steeds meer begeven in het Zulu-gebied. Andere cultuur, andere klederdracht en blijkbaar dus ook moeilijkere stadsnamen.

Vannacht was onze eerste nacht onder een klamboe. Terwijl Nadine en Sven allebei hun eigen kleine klamboe hadden, moesten Britt en Caressa het doen met een grote. Het verschil viel vanmorgen duidelijk te merken. Terwijl Nadine en Sven als eerste welkom werden geheten door de altijd vriendelijke Wendy (de eigenaresse van de lodge), werden Britt en Caressa verwelkomd door een wat minder vriendelijk soort. Muggen.. Britt had een stuk of 10 muggenbulten, Caressa een stuk of 20.. Goedemorgen!

Na een overheerlijk Engels ontbijt, besloten we een krokodillen- en nijlpaardentour te doen. Aangezien Britt niet zo van boten houdt, besloot zij 'thuis' te blijven. Met de draadloze internetverbinding heeft ze zich prima vermaakt.

Op een donkerbruine rivier stapten Caressa, Nadine en Sven op de boot. Tijdens een twee uur durende boottocht hebben ze tientallen nijlpaarden en een paar krokodillen gespot. Zeer bijzonder om zo kort bij deze dieren te komen. Je kon ze bijna aanraken..

Teruggekomen in de lodge, pikten ze Britt op. Na een lekkere sandwich bij de supermarkt te hebben opgepikt, besloten we het toeristische dorp St. Lucia te bezoeken. We twijfelden of we de winkeltjes zouden gaan bekijken, of dat we gingen rondrijden in het Nationale Park. Al snel werd onze keuze duidelijk, de winkel zijn natuurlijk op zondag gesloten!

Als eerste bezochten we het krokodillencentrum. Hier waren al de krokodillensoorten te zien die in deze omgeving leven. Vanmorgen dachten we kort bij deze dieren te komen, maar nu zat er alleen maar een ijzeren hekje tussen deze gevaarlijke dieren in. Mooi, leuk, maar nog steeds indrukwekkend om deze dieren te zien.

Uit dit centrum gekomen, reden we het wildpark in. We bezochten hier twee prachtige stranden en onderweg werden we verrast door wilde dieren. Zo zagen we zebra's, zwijnen, impala's en zelfs... een buffel! Yes.. Alweer een dier uit The Big Five!

Om 18.00 uur sloot de poort van het park, dus het werd tijd om opnieuw terug te gaan naar onze lodge. Om 19.00 uur zouden we met alle gasten uit de lodge gaan dineren. Het was een restaurant in een sporthal. Hoe bijzonder is dat dan wel niet? Ondanks alles, hebben we heerlijk gegeten.

'S Avond hebben we nog een filmpje gekeken, en toen was het weer tijd om onder de klamboe te duiken. Kijken welke muggen ons vannacht vergezellen..

Wist je dat...?

• - we tijdens de krokodillentour een krokodil gezien hebben, die we net op een standbeeld leek?
• - er op het strand, opeens tientallen muishonden uit een prullenbak kwamen?
• - in deze lodge zelfs Hollandse klompen te vinden zijn?
• - we in deze lodge zelfs kunnen genieten van Nederlandse TV?
• - er vanaf vandaag een uur tijdsverschil tussen Nederland en Zuid-Afrika zit?
• - we aan de poort van het wildpark, niet verstonden wat de bewaker aan ons vroeg?
• - achteraf bleek dat hij ons 4 keer moest vragen of we een geweer bij ons droegen?

Dag 67, 30 oktober 2010

Vandaag werden we wakker in ons primitieve hutje in Nompondo. Ondanks dat heeft iedereen als een roosje geslapen. Uitgerust staan we met z'n viertjes op om ons te verzorgen en aan te kleden.

Om 8 uur staat het ontbijt klaar met toast, jam, ei en kaas. In het zonnetje genieten wij van dit ontbijt. Onze gids eet met ons mee en al snel is het tijd om ons klaar te maken voor de tour door het dorpje Nompondo. Aangezien het zaterdag is, kunnen we bepaalde delen van de tour niet doen (basisschool en crèche). Dit vinden we wel erg jammer, maar onze gids heeft goed nieuws. We kunnen we de hogere school bekijken want hier zijn op dit moment examens. Hier zeggen we natuurlijk geen nee tegen.

We vertrekken in een open jeep richting het dorp. Onze eerste stopplaats is de middelbare school. Hier zitten 1200 kinderen op, die uit alle hoeken van de streek komen. Sommige kinderen lopen per dag 2/3uur heen en terug van school. Voor ons is dit niet voor te stellen. We bekijken een klaslokaal. Hier krijgen we een les van onze gids. Hij laat ons plaatsnemen in de bankjes en begint vervolgens ijverig op het bord te schrijven. Met als resultaat......

Dit zet je dan toch wel even aan het denken. Het betekend dus eigenlijk dat Nompondo een van de slechtere dorpen in Zuid-Afrika is.
Onze tweede en tevens laatste stop is in een traditioneel huis. Een oude vrouw (90 jaar) woont hier met haar 5 kleinkinderen. Vader en moeder van de kinderen zijn omgekomen tijdens een verkeersongeluk. We krijgen de verschillende hutjes te zien. Het eerste hutje wordt gebruikt om rituelen in te houden. Het tweede en laatste hutje dat wij zien is de keuken. In het midden is een groot kampvuur.

Na de tour nemen we afscheid van onze gids en gaan op pad richting Mtubatuba. Dit keer hoeven we niet zo lang te rijden (1 uur). Onze logde is geweldig. Erge vriendelijke mensen en mooi kamers. Al snel ontdekken we dat er internet op de lodge is. Onze avond kan hierdoor niet meer kapot. Om 19.30 uur eten we met alle andere gasten van de logde. Na het eten hebben we heerlijk met onze familie op internet gezeten en zijn we rond 11uur naar bed gegaan.

Wist je dat....

• - De muggen het meeste van Caressa's bloed houden?
• - We tijdens het eten elkaar zijn gaan vergelijken met dieren?
• - Hier uit is gekomen dat Nadine op een zwarte kat lijkt, Caressa op een muis, Sven op de voorste van een olifantkude en Britt op een leeuw?
• - Jullie nu mogen raden wat wij hiermee bedoelen?
• - We heerlijk aan het zwembad hebben gelegen?
• - Het hier 30 graden is?

Dag 66, 29 oktober 2010

Vanmorgen werden we uitgerust wakker in onze Logde in Durban. Of ja, voor de meeste dan. Nadine heeft de hele nacht wakker gelegen omdat Caressa, in het toch al kleine bed, uitgebreid lag te slapen en Nadine hierdoor geen plaats meer had.
Het ontbijtje was, als gewoon, weer erg goed. Een Engels ontbijt met ei, spek en warme groenten. Tijdens het ontbijt besloten we om voor ons vertrek uit Durban naar de grootste shoppingwall van heel de wereld te gaan. Dit was voor de meiden natuurlijk geweldig. Na Sven overgehaald te hebben, zijn we vertrokken met onze nieuwe auto, een Nissan.

Na een geslaagde aankoop voor Caressa en Britt zijn we onze koffers bij de lodge gaan ophalen en vertrokken richting Nompondo. Er stond ons namelijk nog een rit van 3 uur te wachten. De reis verliep spoedig. Na geluncht te hebben in the Steers, te vergelijken met Mc Donalds kwamen we aan op de plek waar we door een gids zouden worden opgehaald om naar onze verblijfsplaats te gaan.
Het wachten duurde echter wat langer dan wij gedacht hadden. We besloten dan ook maar om in het plaatselijke souvenirwinkeltje wat spullen voor het thuisfront te kopen. Ook na dit gedaan te hebben was er nog geen spoor te bekennen van onze gids. Toch maar eens even navragen aan de receptie van het park. Dit bleek achteraf een goede keuze te zijn, want ze waren ons een beetje vergeten.

Na de routebeschrijving gekregen te hebben, zijn we aangekomen in onze verblijfplaats. Vandaag slapen we in traditionele hutten van beton met een rieten dak. De hutten zijn eenvoudig ingericht met 4 eenpersoons bedden. De badkamer bevindt zich buiten het hutje. Ons avondeten vond plaats in de buitenlucht met olielampjes op de tafel. We kregen een heerlijke traditionele maaltijd met rijst, kip, bonen en salades.

Toen onze maagjes weer goed gevuld waren, werden we verrast met een traditionele dans en zang. Een aantal mannen uit het nabij gelegen dorp kwamen zingen en dansen voor ons. Een erg leuke ervaring. Helemaal toen wij naar voren werden geroepen om mee te doen met de dans. Nadine, Caressa en Sven hebben deze gok gewaagd, terwijl Britt hilarische foto's heeft mogen nemen van deze proberende dansende mensen.

Voldaan zijn we naar ons hutje gegaan om heerlijk in slaap te vallen.

Wist je dat........

• - Onze bumper van de auto wel erg laag hangt?
• - Wij hierdoor bij sommige drempels de koffers uit de auto moeten halen om vervolgens de drempel over te kunnen rijden?
• - Er een enorme klimmuur in de shoppingwall staat?
• - Er een winkel bestaat waarin je zelf een teddybeer kan laten maken met eigen kleertjes, geluidjes etc.?
• - Nadine vandaag opnieuw de fout maakte om in the Steers het woord poes te gebruiken in plaats van kat?