Dag 5, 29 augustus

Vandaag vroeg op. Door de vriendelijkheid van de mensen hier, zijn we vandaag uitgenodigd om een kerkdienst bij te wonen. Geen idee wat ons te wachten staat, bereiden we ons op deze mis.

Tijdens het ontbijt brengt Liesbeth met haar hondje Netonby (of schrijven we het fout Liesbeth??) een bezoekje. Eventjes bijkletsen en dan op weg naar Jeffreysbay. Na even gezocht te hebben waar de Uitsig Farm is, lopen we toch wat onzeker naar deze zogenaamde kerk. Direct worden we welkom geheten door een hele groep enthousiaste kerkgangers.

In het begin worden we voorgesteld door Nadine (alweer eentje??). Zij is degene die ons uitnodigde. Vervolgens barst het feest los. Met een echt bandje (met drumstel, keyboard en basgitaren) gaat iedereen staan er wordt er uit volle borst meegezongen. Na een liedje of 3 keert de sfeer echter helemaal om. Er wordt door iedereen gebeden. Door sommige zelfs zo hard dat ze flauwvallen. We hebben dan ook ons ogen uitgekeken! Indrukwekkend!

Na afloop van de mis nog even gezellig geklets, en dan op weg naar de boulevard. Hier zijn we even een hapje gaan eten. Bij 'Die Koffiepot' hebben we lekker genoten van een omeletje en een sandwich.

Toen we bij Oysterbay aankwamen, bedachten we ons dat we toch een eindje verder wilden rijden. Aan het einde van de weg kwamen we een gigantische rotspartij aan het strand tegen. Dagenlang hebben we gedacht dat wij de enige dorpsbewoners waren, maar vandaag hebben we toch heel wat mensen gezien. Terwijl Nadine en Caressa met de auto terug naar huis reden, legden Britt en Sven deze wandeling te voet af. Na deze strandwandeling (die overigens prachtig was!) begonnen Caressa en Nadine aan hun strandwandeling. Terwijl zij terugkwamen met een foto van een gigantische kwal, werden Britt en Sven vermaakt door behoorlijk wat gezang. Onder ons balkonnetje stond een open jeep met Zuid-Afrikaanse mannen erop. Zij hebben ongeveer een half uur lang uitbundig gedanst en gezongen!

Na ons avondmaal werden we verrast door de muzikale klanken van Caressa. Na wat liedjes te hebben gespeeld op haar dwarsfluit, besloten we vroeg naar bed te gaan in verband met onze eerste stagedag morgen!

We kunnen jullie inmiddels melden dat Nadine en Caressa op de crèche aan de slag mogen gaan met het thema 'Lente'. De komende vier weken zullen ze dan ook maandag tot en met donderdag dagelijks aan de slag gaan met dit thema. Heb je nog leuke lesideeën, laat ze eventjes achter in de reacties!

Wist je dat...?

• - het lichaam van Nadine beter bestand is tegen alcohol dan tegen wind?
• - een kerkdienst in Zuid-Afrika velen malen interessanter en leuker is dan in Nederland?
• - Caressa en Nadine slim dachten te zijn?
• - ze de strandwandeling alleen met wind in de rug wilden lopen?
• - ze hierbij vergeten waren, dat ze ook nog terug moesten lopen (met de wind van voren dus!)?
• - Sven vanaf vandaag zijn eerste dwarsfluitles gehad heeft?
• - Sven al drie dagen de spaghetti van Britt eet?
• - hij deze dan ook super lekker vind? (Mam, die van jou is ook lekker hoor!)
• - hier in Oysterbay op dit moment een watertekort is?
• - we hierdoor maar 400 liter per dag mogen gebruiken?
• - dit betekend dat we om de dag moeten douchen, de vaatwasser niet meer kunnen gebruiken en de was op de hand moeten doen?
• - we hier flink van balen?
• - Sven met de zaklamp van Britt toch nog in het donker stond? (bij de reacties mogen jullie raden hoe dit komt!!)
• - vanaf vrijdag elke week een weekjournaal verschijnt?
• - we hierin vertellen over onze stage-ervaringen, interviews opnemen en vooral vertellen wat wij met ons sponsorgeld gaan doen?
• - we nu met een drankje en gebak gaan afsluiten?

Amen!

Groetjes K4

Dag 4, 28 augustus 2010

Vandaag een lekker rustig dagje. Toch zijn we vandaag al vroeg opgestaan (8.30 uur) om nog een keer terug te keren naar St. Francisbay. Hier hebben we onze Afrikaanse telefoonnummers geregeld, postzegels gekocht en wat reinigingsmiddelen voor de dames. Vervolgens zijn we (opnieuw!) naar de supermarkt gegaan. Vandaag maarliefst drie keer ;-)

Na ons tripje zijn we met onze auto naar de 'haven' gereden. Na ongeveer een half uur rondgereden te hebben, dachten we op de plaats van bestemming te zijn aangekomen. Auto geparkeerd, spullen weggestopt. Klaar om te gaan genieten van mega boten. Op het strand aangekomen waren er maar twee dingen die we te zien kregen. Zee en stenen. Helaas geen haven vandaag dus! Volgende keer beter...

Na thuis kort te hebben gegeten, op weg naar de lodge en het huis van Liesbeth. Zeeeeeer indrukwekkend. Het leek alsof we in een film beland waren. Zittend aan de tafel met uitzicht op zee (met walvissen!), terwijl een 15-tal paarden op een paar meter van je voorbijloopt. Minutenlang hebben we met verbijstering zitten staren naar dit geweldige fenomeen.

Vanaf vandaag zullen er ook foto's op onze site te zien zijn.

Planning voor morgen:

• - Kerkdienst voor jongere bijwonen in Jeffrey's Bay.
• - In Jeffrey's Bay lunchen en eventueel shoppen.

Wist je dat....?

• - Klungelsmurf hier in huis aanwezig is?
• - dit vanaf nu de bijnaam van Caressa is?
• - we vanaf nu (na heel wat uren ploeteren) eindelijk een Zuid-Afrikaans nummer hebben?
• - verbazingwekkend genoeg klungelsmurf dit als eerste voor elkaar had?
• - Sven al goed gedrild is geworden door de dames?
• - hij zelfs 'komt een vrouw bij de dokter' gekeken heeft?
• - we voor het neefje van Caressa een zelfgemaakt Zuid-Afrikaanse liedje gezongen hebben?
• - we allemaal ontzettend jaloers zijn op de jacuzzi van Liesbeth?
• - we deze binnenkort ook echt mogen gaan gebruiken?
• - Het Pippi Langkous-virus gesignaleerd is?
• - Dit komt doordat de dames alle drie teensokken tot aan hun knieën gekocht hebben? (hier komt beslist een foto van!)
• - Caressa alles geloofd wat je haar wijsmaakt?
• - Britt, Nadine en Sven hier rijkelijk gebruik van maken?
• - Het nu tijd is om naar bed te gaan?
• - We nu zeggen: Welterusten!?

Adiejuh wa!

Groetjes, de Daltons!

Dag 3, 27 augustus 2010

Onze eerste nacht is feit. Wat een nacht was het! Heeeerlijk... Het leek alsof we Valiumtabletjes ophadden.

Maar.. Eerst even terug naar gisteren. Leef je in!

Je staat voor een onbekend huis. Je krijgt de sleutel. Je loopt voorzichtig naar de deur. Rustig steek je je arm uit om de sleutel in het gat te steken. Eindelijk is het moment aangebroken. Eerst probeert Nadine, daarna Britt en als laatste Sven. Caressa kijkt gespannen toe. Zou hij echt opengaan?

NEE!!!!!!

Gelukkig zijn we niet alleen gelaten en lukt het Liesbeth om de deur toch te openen. Vol verwachting zetten we onze eerste stappen in ons nieuwe huis. Welkom in de gang! Wat staat er? Een barbeque, een oude koelkast, een nieuwe koelkast en een diepvries. We zetten onze speurtocht voort naar de woonkamer. Hier staat een televisie. Yes! Gelukkig kunnen we TV kijken.

NEE!!!!!!

(tijdens het schrijven van dit verhaal, denkt Nadine toch een oplossing gevonden te hebben. Helaas, het doosje met onze smartcard (voor de TV) is leeg. Geen kaart te vinden!)

De TV doet het niet. Naast een paar stoelen en twee banken staat er in onze woonkamer twee levensgrote eettafels. Met maarliefst negen stoelen en 3 gemaakte 1000-stukjes-puzzels!

Onze keuken. Een magnetron, een oven, een vaatwasser, een fornuis, en kastjes. Al onze levensmiddelen kunnen we hierin doen. Maar helaas, kastjes vol! Deze dus eerst maar eens leegmaken.

(Nadine heeft ondertussen de smartcard gevonden. Nu nog de kabels!)

We zijn aangekomen bij de kamers. We hebben:

• - Kamer 1 è de blauwe kamer. Een tweepersoons stretchbed. Blauwe gordijnen, blauw dekbed, blauwe matjes en blauwe dolfijnen op de witte kast. Waarom noemen we dit de blauwe kamer?
• - Kamer 2 è de gesloten kamer. Deze is op slot. Wat voor geheimzinnigs zou zich hier afspelen!
• - Kamer 3 è de schelpenkamer. Een tweepersoons boxspring met schelpendekbed, schelpengordijnen en schelpenuitzicht. Waarom noemen we dit de schelpenkamer?
• - Kamer 4 è De wasmachinekamer. Heel kort omschreven (meer valt er ook niet over te zeggen) een eenpersoons bed met hiernaast een wasmachine.
• - Kamer 5 è De stapelbedkamer. Hier staat een eenpersoonsbed, een nachtkastje, een kleerkast, groene gordijnen. En oohw ja, een stapelbed.
• - Kamer 6 è De bovenkamer. Deze bevind zich raar genoeg niet op de benedenverdieping. Deze kamer heeft een prachtig uitzicht, een heerlijk bed, en een au suite badkamer. Kortom ge-wel-dig! Wie wil hier nou niet slapen!!??

Rustig uitpuffend op de bank, gaan we het hebben over de kamerindeling. Dit is een zwaar onderwerp. Een uitzending van Dr. Phil is hier niks bij. Wie gaat met wie, waar en wanneer liggen? We waren er snel uit! Het duurt maar 3 uurtjes! Nadine was degene die de knoop doorhakte. Nadine gaat alles liggen, en wel op de schelpjeskamer. Caressa en Britt komen terecht op de blauwe kamer (waar inmiddels een duidelijk scheidingslijn is ontstaan tussen een rommelkamer (Britt) en een geordende kamer (Caressa). Kortom een multifunctionele kamer. Sven krijgt de stapelbedkamer. Hier is hij eigenlijk helemaal niet blij mee. Wat een kille kamer. Hier moet echt iets veranderd worden! Woonstylist Sven ging direct aan de slag.

Bent u benieuwd naar het eindresultaat? Lees snel verder!

Inmiddels is er op deze kamer een spiegel ontstaan. Na een paar uur boren en schroeven moest Nadine helpen met het ophangen van een spiegel. Zou architectuur dan toch beter passen dan pedagogiek? Deze spiegel werd namelijk zonder spijkers opgehangen! Uiteindelijk bleek dat aan de binnenkant van de kast ook een spiegel hing. Maar aangezien Sven de grootste ijdeltuit is, vind hij dit helemaal niet erg. Ook bevinden zich opeens een kaars, een schaal, een ander dekbed, twee vlaggen, een rijdbaar bureautafeltje en een stoel op de kamer. Svens dag kan niet meer kapot! Wat een genot zal het worden om te slapen!

Oowh ja, even kort over gisteren, nu weer over vandaag!

Na een welverdiend ontbijtje (verrassend genoeg zonder La Vache Quiret) stond Liesbeth aan de deur om ons naar de crèche te brengen. Onze eerste kennismaking met Annie, Debbie en de kinderen (ook hier was een Nadine), was een feit. We kunnen er heel kort over zijn. Het was geweldig! Wat een geweldige mensen! Je ziet dat hier de afgelopen jaren enorm hard is gewerkt, maar er moet zoals verwacht nog enorm veel gebeuren. Matrasjes, speeltoestellen, een speelhuisje, een dak. Dit zijn ideeën die door ons hoofd flitsen. Zo snel mogelijk even kijken of dit allemaal realiseerbaar is!

Na ons bezoek aan de crèche zijn we door de township (een indrukwekkende belevenis!) gereden en zijn we naar het supermarktje in het dorpje gegaan. Zelfs met een pinautomaat!

'Thuis' (zo begint het langzaam al te voelen) aangekomen, pakken we onze auto en gaan we op weg naar Humansdorp. Dit keer met Sven achter het stuur. In St. Francisbay aangekomen beginnen de dames meteen te shoppen. Stop even! St. Francisbay?? We zijn verkeerd gereden! Lang leven de Tomtom. Zo zie je maar weer. Je komt voor een paar boodschapjes en je gaat naar huis met verschillende petten, sandaaltjes, vesten en sokken. Zo'n leuke winkeltjes en aardige mensen. We zijn vandaag zelfs uitgenodigd om bij de verkoopster van de sandaaltjes (alweer een Nadine) een jongere kerkdienst bij te komen wonen. Dit gaan we komende zondag dan ook doen! Na wat internetten met het thuisfront dan toch echt maar boodschappen doen! Ook hier hebben we weer behoorlijk wat spullen weten te bemachtigen!

Met Caressa achter het stuur op weg naar huis (op dit moment zegt Caressa: 'Als je maar niks over mijn rijkunsten verteld').

Nu dan maar echt spaghetti gaan maken. Britt en Nadine gingen haar kookkunsten laten zien. Britt heeft echter alleen achter de pannen gestaan. Nadine maakte namelijk een strandwandeling met Caressa. Nu is het weer tijd voor onze dagelijks (houden we dit echt dagelijks vol?) schoonmaakbeurt. Als vier poetsmiepen zijn we aan de slag gegaan. Vooral voor Sven was dit een indrukwekkende ervaring. Hij heeft namelijk voor het eerst een toilet schoongemaakt. Yes! We zijn er nu echt klaar voor! Ook Caressa had vandaag een leermoment. Zelfs mannen kunnen een kleerkast netjes opruimen. Ze stond er helemaal versteld van. 'Hij heeft zelfs een sokkenla!!'. Is er dan toch nog hoop voor de mannen?

Weet je wat? Tijd voor de wist-je-datjes!

Wist je dat....

• - Caressa een uur te vroeg opstond?
• - Nadine dacht dat ze zich een uur verslapen had?
• - Britt en Sven wel de goede tijd hadden?
• - de tomtom zegt dat je over 15 kilometer maarliefst 2,5 uur doet?
• - je met de tomtom over naamloze wegen kunt rijden?
• - we in twee dagen tijd maarliefst 3 broden hebben gekocht?
• - Britt denkt dat dit te weinig is?
• - Caressa vogels aantrekt?
• - Caressa erachter is gekomen dat water op het strand van de zee komt?
• - we zelfs bijna een zwembad in huis hadden? Maar gelukkig wist Nadine dit te voorkomen.
• - Nadine grapjes over laptops op dit moment niet kan waarderen? Dit komt omdat er nog steeds stopcontacten zijn die niet werken
• - we alle vier zonder te betalen de supermarkt uit wilden lopen?
• - Caressa en Britt op dit moment doodmoe zijn (het is maarliefst al 22.30!!!)?
• - Nadine en Sven nu nog klaarwakker zijn?

Baie groete!

Nadine, Caressa, Britt en Sven

Dag 2, 26 augustus 2010

Dag 2, 26 augustus 2010

Dag 2, onze nachtvlucht zit eraan te komen. Wachtende op onze vlucht, slurpende aan onze koffie (die de dames met moeite wisten te bemachtigen) en languit onderuitgezakt op de heerlijke stoelen kijken we om ons heen op vliegveld Cairo. Ook dit begint na een tijde flink te vervelen. Totdat we opeens de Egyptische klanken van het Wilhelmus horen. Even veren we op, net zoals (tot onze verbazing!) vele andere Nederlanders. Tegenover ons zit een meisje, alleen op de grond met een tijdschrift in haar hand. Laten we haar vragen om erbij te komen zitten. Zo kunnen we even gezellig met iemand anders praten en wellicht gaat de tijd wat sneller. We stellen ons voor aan Roos. Zij gaat stage lopen in Mozambique. Steeds vaker lopen er mensen langs die met bewondering naar onze shirtjes kijken. Opeens stond daar Anthony. Een hele spontane man, die in Johannesburg woont. We raken aan de praat en hij geeft ons verschillende tips over het reilen en zeilen in en rondom Johannesburg. De tijd vliegt voorbij...

We mogen instappen. De nacht in. Voorbereid om lekker te gaan slapen met ons kussentje en dekentje, zijn we er helemaal voor. Tijd om het licht uit te doen. Helaas.....

Er komt namelijk weer iemand langs met de vraag: 'Chicken or Fish?'. Er staat ons weer een maaltijd te wachten. Pasta met kip, chocolademousse (tenminste het leek erop) en salade. En niet te vergeten het heerlijke broodje La Vache Quiret (alweer door Nadine gespeld, maar of het goed is weet niemand). Na onze maaltijd zijn we klaar om te slapen. Britt, Caressa en Sven waren er helemaal klaar voor. Nadine moest nog even haar Valium nemen. Maar helaas... Deze bleek niet te werken. In tegendeel zelfs. De ene naar de andere (vaak onnozele) opmerking werd erin gegooid. Nadine werd alleen maar energieker.

Eindelijk! Het licht gaat uit...

Na in de kreukels te hebben gelegen, en 26 verschillende posities te hebben aangenomen schrokken we wakker. Wat zou het zijn? Turbulentie? Problemen? Nee hoor, we hoorden een harde piep met de stem: 'Breakfast!'. Alweer eten....(met onze derde broodje smeerkaas).

Op het vliegveld aangekomen werden we zeer welkom ontvangen. Misschien zelfs wel té welkom. Twee mannen boden aan om onze koffers verder te dragen (verbetering: ze namen de koffers uit onze handen!). Met verbaasde gezichten namen deze mannen de 10 Rand fooi in ontvangst. Na een tijdje kwam het dan: '10 Rand is not mutch, we want some more'. Met stalen gezicht zeiden we dat we helaas niet meer geld hadden. Met succes! Dit doen we dus niet meer! Opnieuw mocht het tennisracket van Sven niet mee bij de reguliere bagage. Deze moest dus apart ingecheckt worden. In Schiphol gebeurde dit nog mooi aan een aparte band, in Johannesburg zetten men het tennisracket midden (maar dan ook echt midden!!) van de hal. Geen idee hoe dit afloopt...

Nu zittende aan een standaard vierkant tafeltje, wachten we op onze laatste vlucht. Nog een paar uur en we zijn klaar voor Port Elisabeth.

Eindelijk de vlucht naar PE. In een klein vliegtuig van British Airways beleefden we een spannende vlucht. Terwijl de piloot omriep dat we gingen landen, konden we alleen nog maar water, water, water zien. Waar wilde hij in godsnaam landen? Op het allerlaatste moment maakte de piloot een bocht naar rechts, waardoor we na veel heen- en weer gewiebel goed en wel op de grond aankwamen. Snel onze koffers pakken en op zoek naar Liesbeth (onze stagebegeleider). Gelukkig kwamen alle koffers ongeschonden uit de strijd. Maar waar is het tennisracket? Is hij nu dan echt kwijt? Nee hoor, opnieuw troffen wij het racket midden in de aankomsthal aan.

Buiten aangekomen verwelkomen we Liesbeth en gaan direct op zoek naar onze verhuurauto. Zouden we al onze bagage wel in een Toyota Carola krijgen? 4 van de 4 dachten het van niet. Of dit zo is, zullen we nooit weten. We werden namelijk verrast met een gloednieuwe, nu nog spierwitte, Chrysler Opra. Geweldige wagen!

Na een tussenstop in Humansdorp (even wat boodschapjes en op zoek naar een SIM-kaart (zonder succes overigens!), zagen we al snel de verkeersborden met het plaatsnaampje Oesterbaai erop. Hier hebben we naar uitgekeken! Britt en Sven in de Chrysler, Caressa en Nadine bij Liesbeth in de 4x4. 'Wat raar dat iedereen hier in een 4x4 rijd' zeiden we nog. Al snel werd duidelijk waarom. Wij moesten namelijk meer dan 40 kilometer 'off-road' rijden. Heuvel op, heuvel af en weg was onze witte auto. Nu is hij namelijk bruin van al het opgewaaide stof.

Zo dit verhaal is eigenlijk nu al lang genoeg... In ons volgende verhaal zullen we vertellen over onze locatie en de andere avonturen van de 4 musketiers!

Schip Ahoy!

Nadine, Caressa, Britt, Sven

Wist je dat....

• - Nadine toch echt buitenbeentje is (zij heeft namelijk geen bril!)
• - Nadine heel raar reageert op het slaapverwekkende Valium. Of zou het toch een placebo zijn?
• - Nadine écht een buitenbeentje is. Zij is namelijk de enige pedagogiek studente
• - Sven (als ervaren (??) vlieger) goed geslapen heeft.
• - Hij dit grotendeels wel op de schoot van Nadine deed.
• - Het heel moeilijk is om een juiste kamer te kiezen in een 16-persoonshuis.
• - We hierover in ons volgende verhaal verder zullen vertellen
• - Wij hopen dat je dit verhaal ook weer zult lezen ;-)

Dag 1, 25 augustus

Dag 1, 25 augustus 2010

Hier ons eerste verslag vanuit het vliegtuig. Na 2 tijdschriften, sudoku's en Zweedse kruiswoordpuzzels zijn we nu er aan toe om jullie in te lichten.

Het begon allemaal op het vliegveld. Om precies te zijn om 12.00uur kwamen we aan en hebben we onze vertrekhal opgezocht. Het inchecken verliep goed. Gelukkig hebben we ons allemaal aan de kilo's weten te houden. Het tennisracket van Sven mocht helaas niet mee in de handbagage. Dit omdat het aangezien werd als slagwapen. Sven heeft dus maar besloten om zijn racket apart te laten inchecken. Nu nog hopen dat het racket goed aankomt. Na ons laatste broodje gezond met Nederlandse kaas en ham werd het tijd om afscheid te nemen. Terwijl Peter R. de Vries terug kwam uit Australië was voor ons eindelijk het moment aangekomen om richting Zuid-Afrika te vertrekken. De laatste knuffels en kusjes werden gegeven.

Eenmaal door de douane gekomen, kwamen we terecht in een kitsch vliegtuig van Egypt Air. Klaar om op te stijgen vanaf stoel nummer 33A/B/C en 32A. Nadine heeft het opstijgen van het vliegtuig prima doorstaan dankzij de steun van medereizigers Sven, Caressa en Britt. In het vliegtuig hoorden wij al snel Nederlandse studenten achter ons zitten. Wat blijkt nou, deze studenten komen ook van de Pabo (wel in Zwolle), gaan ook 3 maanden stage lopen in het onderwijs, zitten allemaal in het vierde leerjaar en hebben er net zoals ons mega veel zin in. De eerste contacten zijn gelegd en wie weet treffen wij elkaar als groep nog in Kaapstad.

Vanaf nu moeten we nog 1 uur en 20 minuten vliegen en dan komen we aan in Cairo. Hier zullen we 3 uur moeten wachten tot dat we verder kunnen naar Johannesburg.

Liefs,

Sven, Britt, Nadine en Caressa!

Wist je dat.............................

• - Nadine vanaf nu weet wat een lustrum is (of toch niet?)
• - De pabostudenten woorden laten spellen door de pedagogiek studente.
• - Caressa in minder dan één uur maarliefst één heel hoofdstuk heeft gelezen (terwijl ze niet graag leest?)
• - Sven bijna zijn eerste vlucht heeft overleefd.
• - Nadine voor het eerst heeft gevlogen zonder te hyperventileren.
• - Britt als meest sociale persoon is uitgeroepen (alleen voor deze vlucht).
• - Nadine en Sven bijna even korte en zwarte haren hebben.
• - We vannacht allemaal gaan dromen over zwemmen met dolfijnen (wil je weten wat dit betekend, blijf ons dan volgen)
• - Sven al een uur lang met de Marie Claire op schoot ligt.
• - Niet alleen Britt, Caressa en Nadine vrouwenfilms mee hebben.
• - Sven nooit meer rode pepers gaat eten (Nadine daarentegen zeker wel).Is het nou een saaie of foute man?
• - Caressa haar koffer met te veel kilo's dankzij Nadine's koffer toch voor niks mocht meenemen.

Vertrek

foto\'s benefietavond Peppermill

Hallo lieve lezers,

Via dezelink kun je alle foto's bekijken die dooronze fotograaf Rik van Spanjezijn gemaakt. Wil je zelf een keer gebruik maken van de fotokennis van Rik, kijk dan even op rikkert08.hyves.nl.

http://picasaweb.google.nl/104748406893004486677/Benefietavond

Rik nogmaals héél erg bedankt voor jouw bijdrage aan de benefietavond!

Liefs,

Britt,Caressa, Nadine en Sven.

Sponsorloop en andere dingetjes!

Beste volgers,

Hier dan nog maar eens een verhaal vanuit onze kant!

Het aftellen is nu echt begonnen. Nog een paar dagen genieten van het 'mooie' weer hier in Nederland, en dan op weg naar Zuid-Afrika.

Nu ons project er bijna echt aan zit te komen, kunnen we terugkijken op een geweldige periode. Voor mij persoonlijk waren er twee hoogtepunten. De benefietavond en de sponsorloop.

16 juli was de dag waar wij naar uitkijken. Maanden voorbereiden aan ons afscheidsfeest in de Peppermill! Meer dan 300 vrienden, familie en kennissen maakten deel uit van deze avond. Onder de muzikale klanken van Jos O, Bart Sevenich, Roderik en Martijn hebben we megaveel geld opgehaald voor de kids in Zuid-Afrika. Daarnaast boden zich deze avond nog twee sponsoren aan. Ook DC-Training (www.dctraining.nl) en RBC Recruitment Support (www.rbc-recruitment.nl) steunen ons project, waarvoor dank! Niets leek deze avond te kunnen overtreffen...!!

Maar...

De kinderen van basisschool D'r Durpel hebben in samenwerking met de oudervereniging en Rockstar for a Day geld ingezameld voor het Zuid-Afrika-project. Als tegenprestatie moesten de kinderen rondjes om de school rennen. Maarliefst €1205,23 werd er bij elkaar gerend! Bij deze dan ook nogmaals een dank aan de oudervereniging, Rockstar for a Day, maar vooral aan iedereen die heeft bijgedragen aan dit geweldige succes! Ik heb genoten!

Waarschijnlijk zal dit mijn laatste verhaal zijn voor onze reis. 25 augustus is het zover... Ik verheug me er in ieder geval enorm op. Familie en vrienden wil ik op voorhand al bedanken voor hun succeswensen. Ik zal jullie missen!

Tot snel,

Sven van der Linden

PS. Foto's van de benefietavond en de sponsorloop zullen spoedig volgen!